Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

Concert
Terug op het jazznest
Echoes Of Four, dinsdag 25 november 2026, De Smederij, Groningen

Vraag: wat krijg je wanneer je de begeleiders van Ilse de Lange, Mathilde Santing, André van Duin en A Chorus Line bij elkaar zet?
Antwoord: dan krijg je Echoes of Four, een frisse fusionjazzband met een aantrekkelijke swing en stootkracht.

Drummers krijgen vaak de eerste en niet zelden de meeste aandacht en Peter Weissink is geen uitzondering. Voor elke maat lijkt hij een aparte, toepasselijke groove in petto te hebben. Zijn solo in 'Three Views Of A Secret' begint met handen en vingers, wordt mooi op- en uitgebouwd, de mallets komen erbij, en dat alles met veel vertoon van finesse, power en techniek. Al dan niet bescheiden, ingehouden. Héle goeie drummer, soms vol op de plank waar dat zinvol is. Dwingend en dat toch op een vriendelijke manier.

Gitarist Folker Tettero zouden we moeten kennen van 'A Chorus Line' (ik niet hoor), maar zijn jarenlange werk met vocaliste Carmen Gomez is in ieder geval boven alle kritiek verheven. Hij kan zijn instrument laten janken, is avontuurlijk en beweeglijk (in 'Bent Fender').

Soms stort de band zich in de gruwelijkste grooves aan deze zijde van de Elbe. Na de pauze bleek de band geëvolueerd van een vriendenclubje naar een vervaarlijk voorwaarts stormend peloton. Toetsenman Will Maas laat een vamp niet zomaar los wanneer hij die te pakken heeft. In 'Red Cross' kunnen de muzikanten hun jazzroots botvieren, zodat dat een intense aangelegenheid wordt. De heren luisteren goed naar elkaar en er wordt smaakvol gespeeld. Zij, en wij met hen, raken allengs in de juiste stemming. 'No Woman No Cry' wordt losgebikt uit zijn reggaeritme, zodat Bob Marley wreed uit zijn weed dreams losgerukt zou worden - wanneer die nog geleefd had.

Tekst: Eddy Determeyer | Foto: Diederik Idema

Labels: concert, Echoes Of Four, Folker Tettero, Peter Weissink, Will Maas