Met het geld dat bassist, componist en docent Bert van Erk vorig jaar als winnaar van de Groninger Cultuurprijs kreeg heeft hij een oude wens kunnen realiseren. Het werk van drukker, typograaf en beeldend kunstenaar Hendrik Werkman inspireert hem al langere tijd. In 2015 hield hij zijn 'Hendrik Nicolaas Werkman Suite' ten doop, tijdens de ZomerJazzFietsTour. Er komt nu een cd aan en in de fraaie veenborg Welgelegen presenteerde Van Erk daarvan een voorproefje. Het zaaltje van de bijna vierhonderd jaar oude borg beschikt over een voortreffelijke akoestiek, te danken aan de dimensies, het houten balkenplafond en de draperieën. Sinds kort wordt het gebruikt voor culturele activiteiten.

De composities varieerden van abstract tot programmatisch. In die laatste categorie zou je het openingsstuk 'De Taal Der Vogelen' (uit de 'Chassidische Legendes' van 1941) kunnen plaatsen. Hier begaf het trio, met Michael Moore, klarinetten en Sebastian Demydczuk, drums, zich in het spoor van Jimmy Giuffre in het domein van de gevederde vrienden. Solitaire vogels van diverse pluimage onderhielden zich met zwermen, op verschillende hoogtes.

Het 'Vrouweneiland Nr. 9' (in een hoekje naast de drums werden de afbeeldingen vertoond) begon dansant en hoopgevend. Later lieten wetten en bezwaren van zich spreken. Gelukkig bleek er uiteindelijk toch weer een relaxte sfeer te heersen.

'Hot Printing' verwees naar Werkmans liefde voor de jazz van zijn tijd. Michael Moore sloeg linksaf, richting Barney Bigard en Demydczuk trakteerde ons op een potje New Orleans straattrommelen. Van hem had het nog wel een chorusje of wat door mogen gaan, liet hij zich tijdens de pauze ontvallen. Van Erk en Moore speelden met gestreken bas en basklarinet een grommend duet in 'De Rit Naar Berlijn'. Hoorden we hier nu een Fokker van de KLM of toch een Junkers van de Lufthansa?

Tussen 1923 en '26 verschenen er negen nummers van Werkmans periodiek 'The Next Call'. Het omslag van een van de covers laat een cijferpatroon zien:

Hier kregen de muzikanten de opdracht, om de cijfers als noten of ritmen te interpreteren. Elk lid van het trio mocht bovendien een eigen beginpunt kiezen. Het klinkend resultaat was hier vanzelfsprekend een stuk minder samenhangend. Werkman als voorloper van Fluxus? Niets is te dol. Maar wel mooi.

Na de pauze werden werken van Duke Ellington, Thelonious Monk, Michael Moore, Wolfgang Amadeus Mozart en Mel Tormé van frisse Werkmankleuren voorzien.

Foto: Imah Dijkstra

Labels: Bert van Erk, concert, Hendrik Werkman, Michael Moore, Sebastian Demydczuk

(Eddy Determeyer, 15.1.25) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Loek van den Berg - 'Seafarer'
Klik op de hoes om een paar tracks van dit album te beluisteren

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.