Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Tapestry weeft een veelkleurig muzikaal tapijt

Joe Lovano 'Trio Tapestry', zondag 7 april 2024, Bimhuis, Amsterdam

Joe Lovano heeft een flinke staat van dienst en is onder andere in het bezit van een Grammy. Hij speelde met vele grootheden waaronder Dr. Lonnie Smith, Bill Frisell, Tony Bennett, Charlie Haden, John Scofield, Herbie Hancock, Michael Brecker, Ornette Coleman en Diana Krall. De man heeft zijn sporen wel verdiend, zowel als swinger, maar ook als vrije improvisator. Sinds 2018 is er een nieuwe loot aan de stam: Trio Tapestry. Inmiddels staan er drie albums op naam van het trio: 'Trio Tapestry', 'Garden Of Expression' en meer recent (2023), 'Our Daily Bread'.

Zelf zegt Lovano over de composities voor dit trio dat het de meest intieme, persoonlijke muziek is die hij ooit op de plaat zette. In het Bimhuis speelde het trio werk van deze drie albums, waarmee het vakmanschap van de drie muzikanten ruim geëtaleerd werd. Het weefgetouw was eenvoudig van opzet: een piano, een tenorsaxofoon, een klarinet en percussie-instrumenten. Lovano leverde met zijn composities en arrangementen het patroon waarmee het trio op onnavolgbare wijze aan de slag ging.

Lovano speelde met groots gemak inventieve improvisaties op basis van de melodielijnen, terwijl Marilyn Crispell met een delicate aanslag en creatieve frasering een extra dimensie toevoegde. Carmen Castaldi bleek in zijn onverstoorbaarheid niet alleen een stevige ritmische basis te zijn, maar voegde door creatief gebruik van zijn gereedschap, zoals brushes, sticks en mallets, een rijke textuur toe aan het geheel. Lovano hielp een enkele keer een handje ('Gong Episode') met het bespelen van een gongsetje en een soort rammelaar. Het publiek was minstens zo geconcentreerd als de muzikanten en keek ademloos toe.

Het trio speelde één mooie set van ruim anderhalf uur, waarin overtuigend werd gemusiceerd en de indrukwekkende synergie van het trio voelbaar werd. Een enkele keer werd er een korte introductie gegeven, maar Lovano wilde liever niet spreken, enkel muziek maken. Zo leek het. Er moest geweven worden aan dit mooie tapijt. De titelsong van 'Our Daily Bread' is een mooi voorbeeld van de schoonheid van dat kunstwerk. Op een ondergrond van tintelend pianospel met subtiele aanslag van Crispell borduurde Lovano uiterst ingetogen en erg subtiel fraaie patroontjes, die vervolgens door Crispell van een inventief antwoord werden voorzien. Het resultaat was een prachtige ballad waarvan het publiek dusdanig onder de indruk was dat het met enige vertraging tot een applaus kwam.

Het is complexe muziek, die wel wat vraagt van de luisteraar. Van ballads, zoals 'Our Daily Bread' tot aan 'The Smiling Dog', waarin de freestyle kant van het trio geëtaleerd wordt; dit trio weeft het tot een fraai geheel. Wie de moeite neemt om met aandacht te luisteren wordt beloond met een ambachtelijk geweven tapijt van verstilde schoonheid.

Foto's: Johan Pape. Klik hier voor zijn fotoverslag van dit concert.

Labels: , , , , ,

(Johan Pape, 20.4.24) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.