Concert
Back on the Ploc!
The Ploctones, vrijdag 8 september 2023, Paradox, Tilburg
De wederopstanding van een legendarische formatie als opening van het seizoen.
De meningen zijn verdeeld over hoe lang geleden het is dat The Ploctones voor het laatst te zien waren in Paradox. Sommigen zeggen 17 jaar, anderen 19 jaar geleden. Hoe dan ook zo lang geleden dat ik met hele andere dingen bezig was en het mij destijds volledig ontgaan is. Toen ik me meer ging verdiepen in de jazz kwam ik de naam met enige regelmaat tegen. Altijd met lovende woorden over de unieke en vernieuwende muziek die dit kwartet produceert. Bekijk deze opname van Vrije Geluiden van 13 jaar geleden om een idee te krijgen. Zelf zeggen ze over hun muziek: "Wat wij doen is heel erg gericht op groove, soms zelfs rocky. We noemen het alleen jazz omdat we nooit hetzelfde spelen."
Mijn verwachtingen waren dan ook hooggespannen om dit gezelschap live aan het werk te zien. Natuurlijk zijn de heren zichtbaar wat ouder geworden, maar het enthousiasme waarmee ze het podium bestegen om hun eerste concert sinds jaren in deze samenstelling op te starten werkte meteen aanstekelijk. De zaal werd overrompeld door het openingsnummer. Een van de vele 'golden oldies' die op de setlist stonden, waaronder 'Rrrita', een ode aan een van de trouwste fans van de band, 'Flare', 'Muchato' en niet te vergeten een stuk met de wonderlijke titel 'Paalangst'. Stuk voor stuk composities van Goudsmit, die als altijd erg beweeglijk en expressief de meest fantastische rifs uit zijn gitaar toverde.
Deze band moet je echt live aan het werk zien. De interactie tussen de bandleden is een genot en voegt een extra dimensie toe aan het geheel. Wat dat betreft doet Efraïm Trujillo niet voor Anton Goudsmit onder. De man bespeelt al springend en knikkend zijn tenorsax en zijn mimiek is zo mogelijk nog expressiever dan die van Goudsmit. Muzikaal gezien was het vuurwerk van een soort waarvoor je tegenwoordig geen vergunning meer krijgt. De ene magistrale solo volgde de andere op. Wat dat betreft zie je bij alle vier de bandleden topkwaliteit en een ongebreidelde creativiteit die zich in het samenspel elkaar nog eens versterkt.
Ritmisch is de muziek uiterst complex, maar dat is bij drummer Martijn Vink en bassist Jeroen Vierdag in goede handen. Hoewel ook Goudsmit en Trujillo in staat zijn om een intro-solo uiterst ritmisch neer te zetten. Deze vier zijn inmiddels oude rotten die elk een enorme ontwikkeling hebben doorgemaakt en dat hoor je terug in de improvisaties, solo's, maar zeker ook in het samenspel. Een concert is een interactie met het publiek en een vol Paradox reageerde laaiend enthousiast op deze wederopstanding met dik applaus en gejoel bij elke fraaie solo en strak slot.
Zoals gezegd bestond de setlist uit oud repertoire, maar het klonk allemaal zo fris en fruitig alsof het ter plekke gemaakt werd. Ook dat is een verdienste. Over The Ploctones: gaat dat zien en beleven. Ik hoop dat deze band weer jaren te zien en te horen zal zijn en ook weer nieuw repertoire gaat uitbrengen. Over het nieuwe seizoen: dit concert maakte me meteen weer duidelijk dat niets op kan tegen live gespeelde muziek. Kortom, ga naar die concerten, zorg voor volle zalen en geniet!
Foto's: Johan Pape. Klik hier voor meer foto's van dit concert.
Labels: Anton Goudsmit, concert, Efraïm Trujillo, Jeroen Vierdag, Martijn Vink, sep23, The Ploctones
(Johan Pape, 15.9.23) - - [naar boven]
Lees verder in het archief...
