'Serranías' is intussen alweer het vierde trioalbum van de Cubaanse pianist Aruán Ortiz. Voor de tweede keer kan hij rekenen op bassist Brad Jones, zijn maatje in het James Brandon Lewis Quartet, terwijl het drumstoeltje voor het eerst bezet wordt door John Betsch, die vooral bekend is van concerten en albums met Steve Lacy, maar de voorbije jaren wat uit het zicht verdween. Onterecht, want dit is een krachtige, zelfs viriele plaat die verschroeiend start met 'Shaw 'Nuff (Siento Un Bombo)' van Dizzy Gillespie & Charlie Parker. Intussen heeft Ortiz nog altijd als missie om zijn Cubaanse roots uit te dragen. Denk daarbij zeker niet aan Rubén González, en evenmin aan Gonzalo Rubalcaba.

David Virelles is misschien een dichtere verwant, maar Ortiz speelt assertiever en kleurrijker, met een indrukwekkende techniek en lijfelijke energie waarmee hij zijn wortels naadloos verwerkt in complexe, hedendaagse jazz., die nu eens driftig en opgefokt dansbaar klinkt en dan weer terugplooit in monochrome beheersing. Maar dat is tijdelijk, want in solostuk 'Canto De Tambores Y Caracoles' wordt duidelijk dat 's mans grootste invloed misschien wel Cecil Taylor is. Diens furieuze intensiteit is regelmatig binnen handbereik en duikt regelmatig op doorheen de rest van dit uitstekend opgenomen album dat gretig uit de speakers spat. Ijzersterk werk van een pianist die hiermee zijn 50e verjaardag en 20 jaar professionele carrière in stijl viert.

Deze recensie verscheen ook in Jazz&Mo'

Labels: Aruán Ortiz, cd, Intakt Records

(Guy Peters, 9.9.23) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Robin Verheyen Trio - 'Zabonpr​é​s Sessions'
Klik op de hoes om dit album te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.