Draai om je oren - Jazz & meer

		Draai om je oren Jazz en meer - Weblog

Concert
Hoogenergetische muziek voor diehards
KCL Trio: Wayne Krantz - Keith Carlock - Tim Lefebvre, zaterdag 18 maart 2023, Paradox, Tilburg

In een kolkend Paradox zijn de meningen over het optreden van het KCL Trio verdeeld. Over één aspect was men het wel eens: het geluidsniveau ontsteeg in hoge mate de grenzen van het maximaal toegestane 103 decibel. Vele bezoekers en fans waren, door het gebruik van gehoorbeschermers, hiervoor gelukkig gewapend.

In 2009 heeft het trio, in exact dezelfde samenstelling, een intrigerende opname uitgebracht op het label Abstract Logix. Min of meer parallel hieraan resideert het trio jarenlang op de vaste donderdagavond in de 55 Bar in New York. De liveopnames uit deze periode zijn regelmatig online geplaatst. Op grond hiervan verwierf het trio de status van een cultband en werd het een waar underground fenomeen. Omarmd door een trouwe schare, zeer toegewijde fans op zoek naar alternatieve, compromisloze muziek.

Vanwege hun vele muzikale verplichtingen als sidemen verdwijnt de groep in deze samenstelling langzaam naar de achtergrond. De waslijst van muzikanten waarmee Wayne Krantz heeft gespeeld is groot en strekt zich uit van saxofonist David Binney, Chris Potter, Leni Stern en Victor Bailey tot Steely Dan en Donald Fagen. Bassist Tim Lefebvre, co-leader van de formatie Rudder, heeft een prominente rol gespeeld bij de doorbraak van saxofonist Donny McCaslin, was sideman bij pianist Uri Caine en popmuzikanten zoals Elvis Costello en Jamie Cullum. Zeer in het oog springend was zijn rol als bassist bij Bowie's zwanenzang 'Blackstar'. Drummer Keith Carlock bespeelde de drumkit onder andere bij Steely Dan, James Taylor en Sting.

Veel spreekt in het voordeel van dit trio, waaronder de branie en de compromisloze muzikale attitude. Muzikaal balanceert het trio op geheel eigen wijze tussen tock en fusion. Gelardeerd met vleugjes psychedelica en blues en veel ruimte voor gitaarimprovisaties. De nietsontziende rauwheid, onstuimige kracht en opwinding zijn tijdens het optreden de vaste elementen waar gebruik van wordt gemaakt. Gitarist Wayne Krantz toont een breed arsenaal aan gitaarskills. De gebruikte riffs zijn meedogenloos en de overstuurde gitaarlijnen verschroeiend en keihard. Slechts sporadisch wordt de intensiteit een ietsiepietsie teruggeschroefd. Solistische intermezzo's van drummer Carlock en bassist Lefebvre zijn kortdurend en op een hand te tellen. De funk-groove is de dominante factor. Het ritme is slechts mondjesmaat aan verandering onderhevig, waardoor - ondanks het hoogenergetische improvisatiegehalte - het muzikale concept langzaam aan zeggingskracht verliest.