Valentin Ceccaldi is zonder meer een van de meest interessante cellisten binnen de Europese improvisatie van dit moment. Om al zijn projecten te tellen kom je letterlijk handen te kort en zijn muzikale diversiteit lijkt onbegrensd. Een soloalbum maakte hij echter nog niet, dit 'Ossos' is dus een belangrijke nieuwe stap.

'Enclume', 'Marteau' en 'Étrier' heten de drie stukken, oftewel: aambeeld, hamer en stijgbeugel. Prozaïsche titels voor al even prozaïsche muziek. Het gaat Ceccaldi om klank. Aardse, ruwe, diep doordringende klanken. In sterk verdichte patronen gebracht, omgeven door stiltes. Klanken die werken als gereedschap. Het is dan ook dat je weet dat hier een cello klinkt en niets anders dan een cello, want zeker in de eerste helft van het album lijk je vaak eerder te verkeren in een werkplaats waar naar hartelust wordt geboord, geslepen, geschuurd en wat je op zo'n plek allemaal nog meer kunt doen.

Gaandeweg 'Marteau' belanden we in rustiger vaarwater, een lijn die Ceccaldi doortrekt in het bijzondere 'Étrier', wat veel weg heeft van folk. Qua klank lijkt hij te willen concurreren met de piccoloïs, nooit geweten dat een cello zo hoog kon klinken.

Klik hier om dit album te beluisteren.

Labels: cd

(Ben Taffijn, 24.1.21) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.