Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd | Jazztube
Antimufa - 'Grillos' (Patagonia, 2019)
Opname: 15 april 2018
Trio Humana - 'Live in De Pletterij' (YouTube, 2020)
Opname: 8 juli 2020

De sprinkhaan op de hoes van 'Grillos', het vorig jaar verschenen album van het Argentijns-Nederlandse Antimufa zit mij al enige maanden aan te kijken. Het album is het zoveelste bewijs van de vruchtbare samenwerking tussen gitarist Guillermo Celano en drummer Marcos Baggiani. En ik loop achter, want inmiddels zijn de twee ook al Trio Humanes gestart met de Mexicaans-Nederlandse bassiste en vocaliste Fuensanta Méndez. En dat in deze bizarre tijden. Die overigens één heel groot voordeel hebben: concerten worden steeds vaker ook als stream aangeboden. En dus nam ik plaats achter het beeldscherm om het concert dat dit trio op 8 juli jongstleden gaf in De Pletterij te Haarlem te bekijken (te zien in de video hieronder). En ja, ik zal nu ook nog eens iets zeggen over 'Grillos', dan kan die sprinkhaan tenminste de kast in.

Dat Amsterdam, het conservatorium en de plaatselijke jazzscene als een magneet werken op buitenlandse musici heeft één bijzonder groot voordeel: de muziek wordt door al die invloeden enorm verrijkt. Zo blijkt ook weer eens uit dit optreden van Trio Humanes. En nu eens niet op de geijkte wijze van de latin jazz. Daar heeft deze muziek vrijwel niets van weg. Ik hoor eerder de klassieke stijlen, zoals de tango, vermengt met hedendaags geïmproviseerde muziek. En Méndez is niet zomaar een bassiste die zo nu en dan een paar regels zingt, maar een pracht van een zangeres. De structuur van de nummers mag dan wortelen in de klassieken, de gitaarsolo's van Celano, bijvoorbeeld in het tweede stuk - titels kan ik niet verstaan - schuren wel degelijk tegen de rock aan en ook Baggiani's vaak pittige spel mag er zijn. Een hoogtepunt in het concert is het intense derde stuk. Overtuigende zang van Méndez - ze straalt erbij - en mooi slagwerk door Baggiani op een grote trom die je ook in looporkesten aantreft. Halverwege het concert krijgt het trio versterking van pianist Folkert Oosterbeek. Het duet verderop dat hij en Baggiani optuigen, vormt een mooi voorbeeld van de wijze waarop vrije improvisatie de traditie nieuw leven inblaast.

Antimufa is een kwartet, naast Celano en Baggiani, bestaand uit rietblazer Natalio Sued en bassist Adán Mizrahi. Als gast vinden we verder in een aantal nummers Martín Sued op bandoneón. 'Grillos' is hun tweede album, waarop ze net als op het debuut uit 2015 teruggrijpen op de Argentijnse muziektraditie. 'Tres Barrios' zet als opener direct de toon: een luisterrijke melodie en prachtig samenspel. Met name dat tussen Natalio en Martín Sued valt op. De eerste op klarinet, de tweede op bandoneón. Maar dit gezelschap, Celano en Baggiano voorop, kiest er ook nu weer niet voor om klakkeloos klassiekers na te spelen. Al snel sijpelt ook hier de jazz in door. Bijvoorbeeld in de prachtige melodie die Sued blaast in 'Lila En La Pirámide' en let dan ook zeker op het zeer ritmische slagwerk op de achtergrond. Ook 'Enredaderas' is een prachtig voorbeeld van deze relatie tussen de Argentijnse traditie en de jazz. Geniet van de krachtig uitdagende solo van Celano en het romige spel van Sued op de tenorsax. Of neem het enigszins grillige spel op de basklarinet in het puntig ritmische titelstuk 'Grillos', ook dit is pure jazz. De melancholie, die zo prachtig vertolkt wordt in veel Zuid-Amerikaanse muziek treffen we optimaal in 'Juntos Solo' en vindt zijn hoogtepunt in het klarinet- en bandoneón spel van de gebroeders Sued.

Klik hier om 'Grillos' te beluisteren.

Labels:

(Ben Taffijn, 31.7.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.