Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Bram Weijters & Chad McCullough - 'Pendulum' (Monks and Thieves/Shofting Paradigm, 2018)

Opname: 25-26 april 2018

Een paar weken geleden kreeg ik een e-mail van de Belgische pianist Bram Weijters. Of ik alsnog aandacht zou willen besteden aan zijn in 2018 verschenen album 'Pendulum', waarop hij te horen is met de Amerikaanse trompettist Chad McCullough. De reden dat hij mij dit vroeg was een op handen zijnde tour van twee weken langs de Belgische podia. Bijzonder, want live zijn de twee niet vaak te horen. De tour ging natuurlijk niet door, zoals er helemaal niets meer doorgaat op dit moment. Een kleine ramp voor al die duizenden musici die niet alleen hun spaargeld zien slinken, maar ook creatief dreigen droog te vallen. Jazz gedijt immers bij live optredens, hoe mooi die cd's ook zijn.

Nu de tour niet doorgaat, was er alle reden om 'Pendulum' weer opzij te leggen. Ik heb er echter voor gekozen om dat niet te doen en deze recensie te gebruiken als een soort van eerbetoon aan al die musici die hun optredens in rook zien opgaan, thuiszitten en worstelen om het hoofd boven water te houden.

Weijters en McCullough zijn geen onbekenden voor elkaar. Ze vormen samen het Chad McCullough & Bram Weijters Quartet dat sinds 2010 drie cd's uitbracht en maakten samen in 2015 'Feather', dat ook hier voorbijkwam. Een zeer coherent en harmonisch album, waarop de twee stemmen duidelijk herkenbaar zijn, maar tegelijkertijd een prachtige symbiose bereiken.

Die weg wordt vervolgd op 'Pendulum', met als verschil dat het hier gaat om een doorlopende suite van 25 kleine delen, geïnspireerd op 'Das wohltemperierte Klavier' en de 'Goldberg Variaties' van Johann Sebastian Bach. En dus vinden we ook hier een basismotief waarop eindeloos wordt gevarieerd. En wederom beperkt Weijters zich niet tot de piano, maar horen we hem ook op Wurlitzer piano, Fender Rhodes en Moog synthesizer.

We beginnen bij Midnight met 'Opening', om vervolgens in 12 stappen bij Noon ('Different Prelude') uit te komen en na weer 12 stappen te eindigen bij Midnight met het toepasselijke 'Closing'. Een nieuwe dag. We horen de regen vallen in het ritmische pianospel van Weijters in 'Raindrop', terwijl McCullough met zijn kenmerkende fragiele toon lange melancholieke lijnen trekt. Een fractie sneller klinkt het patroon op de piano in 'The Same Prelude'. 'Spiral' is bijzonder vanwege de inzet van de Fender Rhodes, aangenaam krakend ondersteunt Wejters het innemende spel van McCullough. Er zitten meer wat dynamische stukken tussen, zoals 'Ratchet Wheel' en 'Different Prelude' dat een zeer jazzy solo bevat van Weijters. Maar toch doet dit album ook opvallend klassiek aan, iets waarin die inspiratie van Bach duidelijk doorklinkt.

Het is te hopen dat we dit duo - en natuurlijk al die andere musici - weer snel live aan het werk mogen horen, het zal de muziek ten goede komen. Intussen genieten we, wachtend op betere tijden, van hun cd's. Kunnen we ze tenminste nog een beetje steunen.

Klik hier om enkele tracks van dit album te beluisteren.

Foto: Cedric Craps

Labels:

(Ben Taffijn, 5.4.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.