Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd's / Cassette
Dave Rempis portret - deel 2
Kuzu - 'Hijaisuus' (Aerophonic, 2019)
Opname: 13 september 2017
Kuzu - 'Lift To Drag' (Medium Sound, 2019)
Opname: 10 oktober 2018
Kuzu - 'Purple Dark Opal' (Aerophonic, 2020)
Opname: 14 oktober 2018

In het tweede deel van dit portret van Dave Rempis aandacht voor Kuzu. Dit trio, dat naast Rempis bestaat uit gitarist Tashi Dorji en percussionist Tyler Damon, bracht tot nu toe drie albums uit. Eind 2018 verscheen 'Hiljaisuus', vorig jaar 'Lift To Drag' en begin dit jaar 'Purple Dark Opal'. Het idee ontstond in 2017 toen Rempis het duo Dorji-Damon (Circuit Des Yeux), dat al langer samenwerkte, vroeg voor een solotour. Die eerste opnames dateren dan ook van september 2017.

Het is Damon die opent op 'Fontanelles 1 & 2', een van de twee stukken op 'Hiljaisuus'. We horen de hoge noten die je krijgt door met de achterkant van een trommelstok over een bekken te krassen. Dorji valt in en even later Rempis, hier op tenorsax, met getormenteerde klanken. Al snel gaan de drie echter nog een stap verder - deze muziek is ongeschikt voor tere zielen. Het trio trekt een muur op van gewapend geluid, waar geen doorkomen aan is. Minutenlang houdt het aan en de enige die er nog wat kleur in brengt is Rempis. In de wat rustigere momenten - die er zeker ook zijn - valt op dat dit trio meer kan dan louter herrie maken. Tyler Damon is een zeer veelzijdige percussionist die westerse klanken graag vermengt met oosterse, waar een boeiende solo verderop van getuigt. Tashi Dorji weet ontheemde, gruizige patronen aan zijn gitaar te ontlokken en Dave Rempis is meer dan menig saxofonist in staat om met zijn spel onder je huid te kruipen. Maar die momenten duren nooit lang, onherroepelijk neemt het ritme dan weer bezit van de heren, komt het geheel weer op stoom en sleept dit trio ons mee op een volgende enerverende trip. Het tweede stuk 'Gash' is een verhaal op zich waard, een enerverende geluidssculptuur waarin de drie musici een prachtig harmonisch, maar ook duister evenwicht bereiken. Rempis horen we hier vervaarlijke noten persen uit zijn baritonsax, een instrument waar we hem niet zo heel vaak op horen, terwijl Dorji en Damon een snelstromende klankrivier produceren. En over onder de huid kruipen gesproken!

De opnames van de vorig jaar bij Medium Sound als cassette verschenen 'Lift To Drag' - het album is ook verkrijgbaar als download - en het pas bij Aerophonic uitgekomen 'Purple Dark Opal' werden gemaakt tijdens dezelfde tour van het trio in de herfst van 2018. 'Hiljaisuus' was toen net uit. Het is bijna een ritueel zoals 'Spilled Out', het eerste stuk van 'Lift To Drag' begint. Damon met een langzaam ritmisch patroon en Rempis met een zeer fraaie solo op tenorsax. Dan verhoogt Damon het tempo, maar het rituele aspect blijft, iets dat Dorji aanzet tot een heerlijk gruizige, zeer meeslepende solo. Dan haakt Rempis weer aan en belanden we weer in zo'n inmiddels bekende stroomversnelling. 'Modern jazz destruction', noemen ze dat bij het label Medium Sound. En dan dat ontregelende duet van Dorji en Damon verderop, waarbij rock, noise, free jazz en niet-westerse muziek op voorbeeldige wijze in de mixer belanden. Groots is de spanning die de twee tegen het einde van dit eerste stuk opbouwen, waarmee het rituele karakter weer helemaal terug is. 'Carried Away' lijkt gezien het fluisterzachte begin te breken met alles wat we tot nu toe hoorden. Al snel blijkt echter dat dit louter een opmaat is, die het contrast met de georganiseerde chaos die erna komt alleen maar vergroot. Maar wat een heerlijk ontregelende altsaxsolo's schotelt Rempis ons verderop voor.

Vier dagen later staat het trio in The Sugar Maple in Milwaukee, Wisconsin. 'Purple Dark Opal', dat slechts uit één stuk bestaat, is daarvan de registratie. 'To The Quick' begint met wat een handelsmerk van Tyler Damon blijkt te zijn: een drumsolo die alles in zich heeft van de rollende donder. Dan horen we een zeer melodisch spelende Rempis op altsax en Dorji, die krachtige gitaaraccenten plaatst. Het leidt wederom tot een klankenstroom waarin het hechte samenspel opvalt, het tempo moordend is en de groove onweerstaanbaar. Verderop schakelt Rempis weer eens over op baritonsax. Zijn diepe en duistere geluid contrasteert mooi met Dorji's metalige spel. Tumultueus overdonderende frases volgen en iedere keer als je denkt het hoogtepunt nu wel gehad te hebben, blijk je er weer naast te zitten. KUZU. We gaan er nog veel van horen.

Labels: , ,

(Ben Taffijn, 30.3.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.