Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Synestet - 'Les Usures' (eigen beheer, 2019)
Opname: oktober 2018

'Synestet is a call to the senses, where the perception of music becomes a mix of colours, shapes and smell.' Zo begint het persbericht bij 'Les Usures', het debuutalbum van Synestet, een kwintet geformeerd door de Franse, maar in Brussel woonachtige klarinettiste Hélène Duret. De naam van het kwintet is afgeleid van wat wij synestesie noemen, een gave waarbij meerdere zintuigen samenwerken, bijvoorbeeld door het zien van kleuren bij bepaalde geluiden. Het komt tot uiting in de elf originele composities die Duret hier samen met tenorsaxofonist Sylvain Debaiseux, gitarist Benjamin Sauzereau, bassist Fil Caporali en drummer Maxime Rouayroux ten gehore brengt. Voor ons allemaal redelijk onbekende namen, aangezien de jazz uit het Franstalige deel van België in Nederland niet echt doordringt. Maar nu dus even wel.

Stemmig zonder saai te worden is het eerste dat opvat zodra 'Coloured Clouds After An Exhibition' weerklinkt. Een indruk die zich doorzet bij 'Entendu' waarin het kwintet een deel van de stemmigheid inwisselt voor frisse weerbarstigheid. Bij een kwintet denk je nu niet direct aan bigbandjazz, maar 'Quelque Chose À Éviter' past met zijn kraakheldere blazerslijnen, van Duret en Debaiseux, toch wel degelijk in dit plaatje. Mooi ook dat slepende ritme, dat Sauzereua, Caporali en Rouayroux eronder leggen. In 'Almost' keert het stemmige terug, maar niet nadat de beide blazers ons direct aan het begin op een serie dwarse noten hebben getrakteerd. Dan gaat het kwintet in 'Tout Ça Poure Ça' echt los. Onder leiding van Sauzereau's woeste gitaarspel creëren de musici een weerbarstige klanksculptuur.

In 'Almost' en nog sterker in 'Après' en 'La Procédure' slaat het kwintet de brug naar hedendaags gecomponeerde muziek. Met name in dat laatste stuk vinden we hiervan een treffend voorbeeld: het welluidende duet tussen Duret - hier op basklarinet - en Debaisieux. In 'Blues To ((Blues To...))' keren we weer terug naar de jazz, onder andere met een bijna mierzoete solo van Duret, die heftig botst met Sauzereau's flamboyante rock. En dan rest nog het titelstuk, 'Les Usures'. Stemmig, zonder saai te worden, we eindigen dit boeiende debuutalbum waar we begonnen.

Klik hier om dit album te beluisteren.

Labels:

(Ben Taffijn, 13.3.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.