Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
MoE & Mette Rasmussen - 'Tolerancia Picante' (Conrad Sound, 2019)
Opname: 26-27 september 2018

Het Noorse MoE, bestaande uit bassiste Guro Skumsnes Moe, gitarist Håvard Skaset en drummer Joakim Heibø Johansen, heeft sinds het begin van het vorig decennium een stevige plek veroverd in de Scandinavische rockscene. Vanaf het begin staan ze echter open voor andere invloeden, getuige samenwerkingen met Keiji Haino, Lasse Marhaug, Okkyung Lee en recenter met de saxofoniste Mette Rasmussen. Iemand die op haar beurt regelmatig de muzikale oversteek maakt, getuige samenwerkingen met Cocaine Piss en Godspeed You! Black Emperor.

'Tolerancia Picante' heet het gemeenschappelijke kunststukje waarop dit kwartet onze huidige wereld tracht te verklanken. Zoals het persbericht zegt: 'A world without empathy, filled with contradictions, lies and abuse of power. The sound of a world that wants to build walls rather than build understanding.' Afijn, u leest ook de krant en kijkt het nieuws, dus veel dieper hoeven we er hier niet op in te gaan. Dat doet MoE wel voor ons, onder meer door de gedichten van Anne Waldman die bassiste Moe staccato in de microfoon schreeuwt als onderdeel van de disruptieve nummers. Want natuurlijk, de muziek is nu niet bepaald opwekkend en vrolijk te noemen, iets dat u niet zal verbazen. Muziekliefhebbers die louter aangenaam verpoosd willen worden, kunnen dit album dan ook maar beter laten liggen.

Rasmussen horen we in het titelstuk op haar altsax laveren tussen door MoE opgetrokken klankmuren. Het blijkt allemaal nog heftiger te kunnen, bemerken we bij 'Crystal Dancer'. Moe is amper te verstaan met haar gedicht en Rasmussen blaast de longen uit haar lijf om niet hetzelfde lot te ondergaan. Als een stoomwals dendert het trio hier overal over heen. In 'Introduction' gaat het tempo iets omlaag, maar neemt de intensiteit geenszins af. Het vormt de opmaat voor het niets aan de verbeelding over latende 'Strangle, Strangle, Strangle...'. De perfecte mix van punk, noise en free jazz.

Een inktzwart repetitief patroon leidt de suite 'This Is Who We Are' in.  Zet de volumeknop wat verder open en je voelt je stoel weg trillen. "This is what the world tells you what you are" schreeuwt Moe door de microfoon, geflankeerd door Rasmussens hoge uithalen. Dan horen we de bas op de achtergrond, als een grommend wild dier. Bijzonder is het tweede deel, 'Violently Passive'. Moe leest hier de Noorse tekst met grote intensiteit, op de achtergrond horen we die diepe, constante grom, als een laaghangende mist. Verderop dient deze als een tapijt voor de alarmerende klanken van Rasmussen. In 'Shadrach, Meschach And Abednego' blijkt het kwartet er nog een flinke tand bij te kunnen zetten, met een destructieve noise orgie tot gevolg.

Een prachtplaat, dit 'Tolerancia Picante'. Muziek die ertoe doet, van een band die laat zien wat de maatschappelijke relevantie van muziek kan zijn.

Luisteren?

Labels:

(Ben Taffijn, 26.3.20) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.