Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd's
Half Easy Trio - 'Dark Is Bright' (Optomusic, 2019)

Opname: 2019
Tijs Klaassen Quintet - 'Clavius' (eigen beheer, 2019)
Opname: 2019
Guy Salamon - 'Unfollow The Leader' (eigen beheer, 2019)
Opname: najaar 2018

Stichting Keep an Eye timmert al jaren stevig aan de weg om jonge muzikanten een steuntje in de rug te geven bij het opbouwen van hun carrière. Een van de manieren is het project 'The Records', waarbij een drietal bands, bestaande uit alumni van de diverse conservatoria, de gelegenheid krijgen om een eerste cd op te nemen. De jury reikt hiervoor € 10.000,- per band uit. Tevens wordt dit prijzengeld uitgebreid met een tour langs een fors aantal podia, door samenwerking met de VIP (Vereniging van Jazz en Improvisatiemuziek Podia), al jaren de drijvende kracht achter de Young VIPs Tour. Op 7 december presenteren de winnaars van de 2018 competitie, die inmiddels hun cd klaar hebben, hun muziek in het Bimhuis. Tevens worden hier de winnaars van de competitie van dit jaar bekend gemaakt. Alle reden dus om hier bij deze drie albums stil te staan en u alvast een impressie te geven van wat u mag verwachten.

Laten we aftrappen met het Half Easy Trio, dat op 'Dark Is Bright' composities speelt van de Bulgaarse drummer Martin Hafizi. Verder vinden we in dit trio de Oostenrijkse bassist Johannes Fend en de Duitse pianist Franz von Chossy, een bezetting die overigens weer eens duidelijk maakt hoe internationaal de studentenpopulatie aan onze conservatoria op dit moment is. De composities hebben een nauwe link met folk, maar ook de invloed van de klassieke muziek horen we terug. Von Chossy, van wie we inmiddels weten dat hij graag mag balanceren tussen jazz en andere stijlen, speelt een grote rol op dit album met zijn beklijvende melodieën. In opener 'Schizo' betoont Hafizi zich direct een sterk componist, die graag werkt met hechte structuren en repetitief ritmische patronen. Ook 'Can’t Wait', waarin een zeer verdicht patroon op piano wordt geschraagd door de ritmesectie, is daar een pakkend voorbeeld van. Duistere, met de strijkstok gemaakte klanken op 'Interlude' bouwen de spanning verder op. Als Von Chossy aansluit horen we de invloed van de Bulgaarse volksmuziek, maar ook een verre echo van Béla Bartók. In 'Folks’ Meadow' en 'Me vs mE' zet het trio met prachtig samenspel andermaal de zaken op scherp met krachtige, zeer ritmische passages. Besluiten doen we met een tweeluik, 'Bright Is Dark' en het titelstuk 'Dark Is Bright'. Het eerste stuk heeft aanvankelijk het karakter van een ballade, maar wordt in zijn uitwerking steeds dominanter. Het eindigt met innemend spel op de bas, met een wat duistere ondertoon en mooie slagwerkaccenten, terwijl Von Chossy noten in het rond strooit. Op tegenhanger 'Dark Is Bright' steekt het trio direct ritmischer in, met een prachtige solo van Fend. Het Half Easy Trio staat met dit debuut op de kaart, een krachtige binnenkomer. Liefhebbers van The Necks moeten dit album beslist luisteren.

Van Rotterdam gaan we naar Amsterdam. Daar resideert het kwintet van contrabassist Tijs Klaassen, dat verder bestaat uit altsaxofonist Mo van der Does, tenorsaxofonist Matthias Van den Brande, pianist Floris Kappeyne (tevens te horen op synthesizer) en drummer Wouter Kühne. 'Clavius' is het debuut van dit kwintet. Stemmig, dat is de eerste indruk als je opener 'Secondary Flow' beluistert. Inderdaad stromend, gemoedelijk, met zo nu en dan een zijspoor. Mooi, puntig pianospel van Kappeyne, sfeervolle lijnen van de blazers Van den Brande en Van der Does en krachtig slagwerk van Kühne. Bandleider Klaasssen beweegt zich hier soepel tussendoor. Het zet zich door in 'Douze Points', onder meer middels strak ritmisch spel van Klaassen, dat de toon zet voor het verdere verloop. Andermaal een mooi stuk waarin diverse muzikale stijlen prachtig samenvallen en waarin de leden van dit kwintet boeiend melodisch materiaal afwisselen met stijlvolle solo's. Klaassen pakt de leidersrol in het zeer stemmige titelstuk, een prachtig duet met Kappeyne volgt. Als die overstapt op de synthesizer, horen we een luisterrijk duet met Van der Does. 'Ukkel' verloopt aanvankelijk prachtig in slow motion, om verderop het ruime sop te kiezen. Ook hier weer een opvallende bassolo van Klaassen. Afsluiter 'Anti-Aliasing' bevat eveneens zo'n mooi melodische solo, naast een stemmige bijdrage van Van den Brande. De conclusie is ook hier duidelijk: in de gaten houden die Klaassen!

Ondanks het feit dat de Israëlische drummer Guy Salamon pas in 2018 afstudeerde aan het Amsterdams conservatorium, speelde hij reeds samen met een aantal gevestigde namen in de Nederlandse jazzwereld - musici als Jesse van Ruller, Reinier Baas, Jasper Blom en Tineke Postma. Hier horen we hem met zijn eigen supergroep, bestaande uit elf musici, waarmee hij 'Unfollow The Leader' - wat een originele titel overigens - opnam. Met vier blazers, piano, gitaar, ritmesectie en drie zangeressen pakt de drummer hier groots uit. Allereerst zeer ingetogen, verfijnd op 'Free Up Space', een eerste visitekaartje van Salamon als componist. Prachtig harmonisch en gaandeweg aan kracht winnend, met mooi scherpe solopartijen van de blazers. Met het titelstuk belanden we echter direct in geheel ander vaarwater. Opwindend, tegen rock aanleunend gitaarspel van Teis Samey en funky blazersarrangementen zetten hier de toon, tot het ineens stilvalt en we verrast worden door de meer experimentele kant van Salamon. De innemende ballade 'E Shell' wordt gedragen door mooi bluesachtig pianospel van Youngwoo Lee en een ietwat melancholieke tenorsaxsolo van Lucas Martinez. In het opwindende 'The Longest Road, Cows, Music' wanen we ons bij Frank Zappa en in het stemmige 'Our Voice' - daar zijn de drie zangeressen! - grijpt Salamon terug naar zijn Joodse wortels. Ook niet te versmaden is uitsmijter 'Blues For Jaja'. Lekker vet en een beetje over de top, maar dat mag hier. Salamon heeft met 'Unfollow The Leader' een zeer afwisselend album heeft gemaakt. Strakke, maar zeer afwisselende composities, waarin hij een grote diversiteit aan muzikale stijlen samenbrengt.

Labels: ,

(Ben Taffijn, 3.12.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.