Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
De hardbopkant van Akinmusire

Ambrose Akinmusire Quartet, woensdag 6 november 2019, Paradox, Tilburg

De naam van Ambrose Akinmusire is inmiddels wel gevestigd als toptrompettist. Niet zo gek als je ziet wie zijn leermeesters waren: Steve Coleman, Herbie Hancock, Wayne Shorter en Terence Blanchard, om er maar eens een paar te noemen. Hij schuwt het experiment niet en zoekt voortdurend de grenzen op door bijzondere samenwerkingen aan te gaan. Hij stond al een aantal keren in Paradox. Deze keer met zijn kwartet.

De avond werd geopend met een lange en ingetogen solo van Akinmusire, waarmee meteen duidelijk werd dat zijn faam terecht is. Puur zonder poespas, soms uiterst gevoelig, dan weer ruw en ongepolijst. Al snel bleek dat ook de andere bandleden niet alleen als begeleiding wensten te figureren. Met name pianist Sam Harris liet regelmatig van zich horen met tegendraadse improvisaties en fraaie begeleiding. Dit leverde regelmatig mooie dialogen op tussen Harris en Akinmusire. Ook Justin Brown toverde op de drumkit verrassende ritmes tevoorschijn. Bassist Matt Brewer sprong van het viertal het minst in het oog, maar legde op de achtergrond een stevige basis voor het geheel.

Het is jammer dat een begenadigd muzikant als Akinmusire zo weinig aandacht besteed aan de presentatie van zijn niet altijd even toegankelijke werk. Natuurlijk, muziek moet voor zich zelf spreken en dat doet het ook zeker. Maar een korte introductie van de gespeelde stukken en misschien wat interactie met het publiek zou zeker iets waardevols toevoegen. Dat het werkt werd duidelijk bij het stuk dat wél voorzien werd van een korte inleiding. Akinmusire schreef een nummer ter nagedachtenis aan de vorig jaar overleden trompettist Roy Hargrove. Erg mooi, een oprecht en doeltreffend stuk muziek.

De band leverde een set af waarin de meer jazzy hardbopkant van Akinmusire te horen was. Gedurende het concert werd zijn veelzijdigheid als trompettist goed hoorbaar, met warme klankkleuren, technisch vernuft en tomeloze creativiteit. Daarnaast was Sam Harris met regelmaat net zo creatief en bevlogen op de vleugel. Af en toe leek het een beetje of beide heren op hun eigen eilandje opereerden, maar dan kwam een en ander weer perfect samen.

Een prima concert. En toch blijft me het gevoel bekruipen dat het qua samenspel en presentatie beter had gekund.

Klik hier voor foto's van dit concert door Johan Pape.

Labels: ,

(Johan Pape, 19.11.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.