Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Laat je verrassen in Assen
Jazz Jam, donderdag 15 augustus 2019, Lodewijk Napoleon, Assen

Eerlijk zeggen. Wanneer heeft u voor het laatst 'I Wish I Knew' live gehoord - heeft u het eigenlijk wel eens live gehoord...? Nou, ik ook niet. Althans, de laatste zeventig jaar niet. Tot donderdag 15 augustus dus, rond elf uur 's avonds. Tijdens de maandelijkse Jazz Jam - elke derde donderdag van de maand - zong in Café Lodewijk Napoleon Franca Spruyt, helemaal uit Winschoten, deze legendarische ballad.

Jamsessies zijn vaak interessant omdat je er onbekend talent, jong of oud, kunt ontdekken. Deze avond in Assen was daar geen uitzondering op. Want voordat Spruyt 'I Wish I Knew' had gezongen, had ze de aanwezige oren al doen spitsen met 'When Lights Are Low', evenmin een song die je snel op een jamavondje zult horen. En voordat ze aan de beurt was had Wilma Magnin al de aandacht getrokken met bezielde vertolkingen van 'Moonlight In Vermont' en 'You Go To My Head'. Ook al geen 'When You're Smiling', dat overigens deze avond wel degelijk aan de beurt kwam. Gelukkig maakte de swingende ritmesectie - Daan Kleijn, gitaar, Jan Ruerd Oosterhaven, bas en pa Bert Kleijn, drums - korte metten met eventuele dixielandneigingen.

De virtuoze Daan Kleijn, die uit New York was ingevlogen, trok de aandacht naar zich toe met de vanzelfsprekende soepelheid waarmee hij het materiaal goedaardig en vrijmoedig binnenstebuiten keerde. Ook leidde hij de liedjes in goede banen wanneer die dreigden te ontsporen. Zijn bijna zestig jaar oudere collega Anis Latumalissa maakte indruk met soepel en genuanceerd solowerk in het bebop-idioom. Deze gitarist heeft een lange weg afgelegd sinds hij rond 1960 een van de Flying Butterflies was van Little Ritz, de eerste rock-'n-rollband van Noord-Nederland. Misschien geen haren meer, maar streken des te meer.

Organisator Joop van Dalen opende de festiviteiten op tenorsax. Dat was minder vanzelfsprekend dan je wellicht zou denken. Twee maanden geleden lag hij nog in het ziekenhuis met ernstige hartproblemen. Gelukkig heeft hij zijn spijkerharde geluid nog en dat hij bij grote intervallen een enkele keer wat ongelukkig terechtkwam zij hem vergeven. Zelfs 'Nancy', in zijn eigen woorden "het moeilijkste nummer dat ik ooit heb gespeeld", bracht hij tot een goed einde. Laat deze old geezer maar schuiven, die komt er wel.

Maar daar in huize Spruyt zou u eens een kijkje moeten nemen. Want toen de geluidsinstallatie werd afgebroken en de eerste instrumenten ingepakt zette violist en echtgenoot Pieter Spruyt nog snel even 'Darn That Dream' in. Ook die gast swingde op een soepele wijze, zodat de bezoekers allen met een brede grijns de nacht instapten.

Concertfoto's: Hammie van der Vorst

Labels: ,

(Eddy Determeyer, 22.8.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.