Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Spinifex - 'Soufifex' (TryTone, 2019)

Opname: oktober 2018

Een cd moet geen meesterwerk zijn om te boeien. Het helpt natuurlijk als kwaliteit en spitsvondigheid ervan afspatten. Spinifex speelt het klaar met groot muzikaal talent en verbindingen die niet voor de hand liggen, maar wel werken.

Voor de Belgische luisteraar is de bekendste naam bij Spinifex nu Bart Maris, de energieke trompettist die in tig samenwerkingen blijft opduiken. Energiek is een adjectief dat ook helemaal past bij het hele gezelschap en de aanpak van Spinifex. De andere muzikanten - saxofonisten Tobias Klein en John Dikeman, gitarist Jasper Stadhouders, bassist Gonçalo Almeida en Philipp Moser - zijn gevestigd in Nederland en bewegen zich ook in verscheidene milieus. Samen verwerken zij in dit project tal van invloeden. De rode draad voor Soufifex ligt, zoals de titel van de cd verklapt, in Soefi-tradities.

De zeven nummers op deze cd zijn als cocktails die de ene keer opvallender dan de andere rond Soefi-bestanddelen draaien. In de mengsels vinden we daarnaast de kracht van rockmuziek en metal, de wilde verbetenheid van punk en de eigenzinnige scheppingsdrang van improvisatie. Hier en daar is het, met de strakke ritmes, de elektrische gitaar en bas en de invloeden van culturen uit meerdere windrichtingen, niet moeilijk om ook wel eens aan The Ex te denken.

Spinifex hanteert de stevige en soms explosieve ingrediënten niet lukraak, maar verwerkt ze in figuren die sterk uitgewerkt zijn. De meeste nummers gaan vlot boven de zeven minuten. Wilde uitbarstingen en kronkelige draaiingen hebben hun plaats in vooraf uitgedokterde structuren, waarin het kan wemelen van tegenstellingen. Zoals opener 'Confrerie' meteen duidelijk maakt, van enige complexiteit kan je beter niet vies zijn om Spinifex te smaken. Anderzijds heeft de muziek toch lekker weg van een opeenvolging van chemische verbindingen die heel efficiënt tot resultaten leiden.

In de opbouw kan het net zo goed heel rustig beginnen ('Drinks & Logistics') als melodieus en levendig ('Zarbi Owj'). Soms is de ontwikkeling die van een vrij klassieke spanningsboog, die zoals in 'Marifa' een gestage sfeerschepping kent, naar een trance schijnt toe te werken en dan opzwepend wordt - alsook geleidelijk afgebouwd. Meermaals gaat het er wat gewaagder aan toe, met samenvoegingen van elementen die ver van elkaar staan. Zo doen verbindingen tussen soefi en metal misschien het oorspronkelijke karakter van beide deels verdampen, het nieuwe mengsel pakt toch maar. 'AHAP' bijvoorbeeld volgt een weg die van religieus ingegeven inkeer schijnt te vertrekken, vurig vervolgt en dan in een wilde orkestratie belandt die de verbeelding tart - met een schep humor bovenop.

Spinifex brengt meer dan straffe toeren. Precisie, structuur en improvisatie binnen - en al eens net buiten - afgemeten grenzen.

De groep sluit een Europese tournee af op zaterdag 30 maart in Den Haag op het Rewire Festival.

Klik hier om dit album te beluisteren.

Deze recensie verschijnt ook op Jazz'Halo.

Foto: Cees van de Ven

Labels:

(Danny De Bock, 25.3.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.