Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd's
Ivo Perelman & Matthew Shipp - 'Oneness' (Leo Records, 2018)

Opname: september 2017
Roscoe Mitchell & Matthew Shipp - 'Accelerated Projection' (Rogue Art, 2018)
Opname: 28 augustus 2005
Matthew Shipp - 'Symbol Systems' (Hat Hut, 2018)
Opname: 22 november 1995

De Amerikaanse pianist Matthew Shipp is actiever dan ooit. Alleen al in 2018 verschenen er acht albums (!) waar hij aan meewerkte, waarvan drie soloalbums. Alle reden dus om deze man hier de ruimte te geven. Deze uitgaven verwijzen alle drie naar halverwege de jaren negentig. Daar, in 1996 met Perelmans 'Cama De Terra', begon bijvoorbeeld de samenwerking tussen Shipp en saxofonist Ivo Perelman.

Want de meest opvallende uitgave van 2018 is zonder meer 'Oneness', een 3-cd set van het duo Matthew Shipp - Ivo Perelman. Na de nodige releases samen, waarvan er meerdere hier zijn besproken, doken ze in september 2017 voorlopig voor de laatste keer samen in de studio. Het idee was nog één album op te nemen. Dat werd uiteindelijk deze box, met in totaal 33 titelloze vrij korte stukken. Pure improvisatie, zoals we dat gewend zijn van dit duo. Het feit, zoals hierboven geresumeerd, dat Perelman en Shipp al ruim 20 jaar samen spelen, hoor je in deze set absoluut terug. De term 'op elkaar ingespeeld' is zacht uitgedrukt. Hier is sprake van pure synergie, het is soms net of één musicus twee instrumenten bespeelt. Hoogtepunten? Het springerig pianoritme in het vijfde stuk op de eerste schijf waar Perelman vrolijk op mee huppelt; Shipps pianospel op track acht; het subliem hoge spel van Perelman in het derde stuk van de tweede schijf - of hij aan het praten is, naast het bijna klassieke pianospel van Shipp; het enigmatische pianospel in het vierde stuk; het mooie, zoekende spel in het achtste stuk van de derde schijf. Ach, het is gewoon te veel om op te noemen.

Twee andere uitgaven bevatten oudere opnames van Shipp. De eerste is een bij Rogue Art verschenen concert uit 2005. Ook duo-opnames, maar nu met rietblazer Roscoe Mitchell. Die twee maakten hun eerste plaatopnamen eveneens in 1996. Ze waren op dat moment evenmin onbekenden voor elkaar, want Shipp werd begin jaren negentig lid van Mitchells Note Factory en zou dat gedurende een decennium blijven - vormende jaren voor de pianist. Zeven stukken telt het album, verzameld onder de titel 'Accelarated Projection'. Mitchell speelt altsax, sopraansax en fluit en Shipp vinden we vanzelfsprekend achter de piano. Opvallend in het spel van Mitchell is de continue stroom van noten, waarbinnen zich de meest opwindende patronen ontvouwen. Groots is de solo op altsax in 'III' - de variatie in klankkleur en dynamiek is hier ongeëvenaard. Dan komt Shipp erbij en ontvouwt zich in 'IV' een eindeloze maalstroom aan klanken. Bijzonder is ook 'VI'. Het springerige sopraansaxspel van Mitchell op de ritmische akkoorden van Shipp klinkt als een lust voor het oor.

Tot slot hier aandacht voor Matthew Shipp solo. Zijn eerste soloalbum, met studio-opnames uit november 1995, werd onlangs door Hat Hut opnieuw uitgebracht. Shipps puntige spel komt hier reeds volledig tot uiting. Direct al in opener 'Clocks', met een heel subtiele, ritmische structuur, horen we het terug. Maar helemaal in het hamerende 'Harmonic Oscillator' dat daarop volgt en in het titelstuk 'Symbol Systems', met die weerbarstige structuur. En zo balanceert dit album continu op de grens van ingetogen en onstuimig, met Shipps dwingende en soms wat dwarse, tegendraadse ritmiek als constante.

Labels:

(Ben Taffijn, 19.2.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.