Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Italiaanse lyriek met warme klanken

Enrico Rava Quintet, zaterdag 17 november 2018, De Warande, Turnhout

In het kader van het Jef Neve Festival dat hij voor de derde keer mocht organiseren was het Enrico Rava Quintet uitgenodigd. Neve gaf vooraf aan te verwachten dat dit wel eens het hoogtepunt van het festival zou kunnen worden.

Het eerste wat opviel was het behoorlijke leeftijdsverschil in het gezelschap. Ik heb het even opgezocht en dat bleek te kloppen. Enrico Rava, zelf ook al weer 79, trad aan in de Warande met zijn kwintet om werk van het album 'Tribe' te spelen. Hij bracht drummer Fabrizio Sferra (59), de relatief jonge (43) trombonist Gianluca Petrella, de nog jongere (33) pianist Giovanni Guidi en junior bassist Gabriele Evangelista (30) mee. Deze variatie in leeftijd was in het concert te zien, te horen en te voelen.

Waar Rava als goed gerijpte wijn langzaam ontkurkt werd, speelde Petrella als een bruisende prosecco, die regelmatig flink bubbelend en schuimend over de rand van het glas kwam. Rava, zelf ooit op trombone begonnen, stond dit regelmatig met zichtbaar genoegen te bekijken.

Het concert werd heel relaxed ingezet met voortreffelijk samenspel tussen Rava en Petrella, waarbij toegewerkt werd naar een heerlijk lyrische solo op piano door Guidi. De bijzondere en opvallend warme klankkleur van Rava kwam in deze samenstelling uitstekend tot zijn recht. En het contrast tussen het bedachtzame en ingetogen spel van Rava en het veel uitbundigere spel van Petrella viel op en werkte erg goed. Het zou deze avond vaker gebeuren dat er heel mooie dialogen ontstonden tussen de twee blazers. Figuurlijk en soms ook letterlijk kropen beide heren tegen elkaar aan, draaiden om elkaar heen of zweepten elkaar op.

Maar ook in het mooie ritmische stuk 'Choctaw' gingen bijvoorbeeld piano en drums de interactie met elkaar aan. Dat, ongeacht leeftijd, hier een klasse bezetting met bezieling stond te spelen was glashelder.

Dat Rava ooit, geïnspireerd door Miles Davis, zijn trombone inruilde voor een trompet hoorde je terug in ingetogen nummers als 'Amnesia' en 'Song Tree'. De ritmesectie speelde strak en creatief, zeker in de meer uptempo nummers als het titelnummer van het album 'Tribe'.

Het materiaal van 'Tribe' staat nog steeds recht overeind en werd met overtuiging fris neergezet. Het was een genot om te zien hoe dit gezelschap met plezier en veel respect voor elkaar stond te spelen, ondertussen elkaar uitdagend en naar grotere hoogte tillend. Het voelde als het oude gildevakmanschap, waarbij meester en gezel elkaar verder brengen. Met name Petrella leek zo nu en dan de meester naar de kroon te steken. Hij leek daarbij door Rava aangemoedigd te worden, mooi om te zien.

Na een dankbaar applaus werd als toegift het mooie en zeer herkenbare 'Quizás' van Cubaan Osvaldo Farrés ingezet. Veelbetekenend als je weet dat dit vertaald uit het Spaans 'misschien' betekent.

Klik hier voor foto's van dit concert door Johan Pape.

Labels:

(Johan Pape, 5.12.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.