Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Carte blanche op zijn plaats

Cortex / Gard Nilssen's Acoustic Unity, vrijdag 22 september 2017, Bimhuis, Amsterdam

De Noorse slagwerker Gard Nilssen heeft inmiddels een belangrijke positie opgebouwd binnen de Scandinavische muziek en daarbuiten. Wie de lijst met projecten op zijn website ziet, begint het spontaan te duizelen. Wat daarbij opvalt is de veelzijdigheid van deze man. Hij drumt in Bushman's Revenge, dat soms meer rock speelt dan jazz, in het Trondheim Jazzorchestra, dat de bigbandformule steeds opnieuw heruitvindt, begeleid zangeres Susanne Sundfør en speelt in experimentele jazzensembles als Zanussi 5, Cortex en zijn eigen Acoustic Unity. En dan is de lijst nog lang niet compleet.

Een carte blanche van het Bimhuis is dan ook zeker ook zijn plaats, al horen we ook nu slechts een fractie van 's mans kunnen. Hij komt met zijn kwartet Cortex, dat zojuist zijn nieuwe album 'Avant-Garde Party Music' bij het Portugese Clean Feed lanceerde, en met zijn Acoustic Unity, dat eveneens een nieuw album uitbracht met liveopnames van de vorige tour. Op dit driedubbelalbum onder andere de opnames van het concert dat hij in 2016 verzorgde op het North Sea Jazz Festival.

Die titel van dat nieuwe album van Cortex is leuk gevonden. Want als Cortex iets niet maakt, is het avant-garde jazz. Met Nilssen voorop onderscheidt dit kwartet, waarin we verder saxofonist Kristoffer Berre Alberts, trompettist Thomas Johansson en bassist Ola Høyer vinden, zich veeleer door de nadruk op ritme en hechte structuur. Op de momenten waarop de twee blazers unisono hun melodie blazen, geflankeerd door een stevig ritme, is dit kwartet dan ook het meest in zijn element. Wat niet wil zeggen dat het daarbij blijft. Zowel Alberts als Johansson zijn uitstekende solisten, die op het scherpst van de snede de longen uit hun lijf kunnen blazen, maar altijd in dienst van het groepsgeluid, het ritme en de melodie.

Bij Gard Nilssen's Acoustic Unity ligt dit fenomeen minder vooraan. Ook hier is het ritme een belangrijk bestanddeel, maar nemen de drie muzikanten - met naast Nilssen saxofonist André Rolgheten en bassist Petter Eldh - meer de ruimte om de grenzen op te zoeken en de ritmische structuur te ondergraven. Het levert enerverende momenten op. In 'Zig Zag' door Nilssens bijzondere drumsolo, waarin hij zo mooi laat horen vooral in klankkleur geïnteresseerd te zijn, in 'Jack' door Rolghetens boeiende spel op tenor- en sopraansax tegelijk - in navolging van Rahsaan Roland Kirk - en in 'Utleiemegleren' door de solo op tenorsax van Rogheten, als onderdeel van deze boeiende ballad.

Afgesloten wordt er met de complete equipe in 'Turtlehead'. Een stomend en wederom ritmisch stuk, waarbij Nilssen met zijn twee bassisten en zijn drie blazers ons in stijl uitgeleide doet.

Foto's: Cees van de Ven

Labels:

(Ben Taffijn, 27.9.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.