Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Karsu versus de angst voor het onbekende

donderdag 13 april 2017, De Kring, Roosendaal

Turkije. Het land is de laatste tijd nogal eens in het nieuws. Sterker nog, er gaat geen dag voorbij of de media besteedt volop aandacht aan zijn president en diens voor- en tegenstanders. De Turkse Nederlanders hebben het er eveneens nogal druk mee. Bij alle polarisatie die met name door de heer Erdoğan wordt opgeroepen zouden we bijna vergeten dat grote groepen Turkse Nederlanders zich ook nog met geheel andere zaken bezighouden. Muziek maken bijvoorbeeld.

De in Amsterdam geboren en getogen zangeres en pianiste Karsu Dönmez zet haar Turkse roots - haar ouders komen er vandaan - dan ook zo in. Het maakt een belangrijk bestanddeel uit van haar muziek, net als dat westerse klassieke muziek dat doet, en jazz, soul en flamenco. Karsu is duidelijk van alle markten thuis. Dat bewees ze reeds op haar twee albums, 'Confession' en 'Colours', en dat bewijst ze nu weer tijdens haar theatertour met de naam 'Play My Strings'. De veelkleurigheid komt ook daarin terug. Allereerst in de bezetting, violiste Çisem Özkurt komt uit Turkije, altvioliste Yanna Pelser uit Nederland en celliste Celia Torres Ruiz uit Spanje, en vervolgens in de muziek. Onder leiding van de vier dames, met Karsu voorop, maken we een muzikale reis waarin alle grenzen worden geslecht.

Karsu is daarbij een verleidster pur sang die met haar grenzeloze enthousiasme en spontaniteit zelfs de grootste chagrijn mee weet te krijgen. Dat is ook waar haar show in eerste instantie op drijft. Maar Karsu heeft ook een boodschap. In deze tijd van polarisatie wil ze verbinden. Ze rept met geen woord over de huidige gespannen situatie, maar uit alles blijkt dat Karsu niet in het kamp van de hardliners zit. Tegen het einde van de show maakt ze het zeer expliciet middels de drie lampen op het podium, ingepakt in touwen als een macramé kunstwerk. Twee bezoekers, die elkaar niet kennen, vraagt ze om een touw van de linkerlamp vast te maken aan die van de rechter. Twee onbekenden ontmoeten elkaar zo. Want daar ligt voor Karsu het probleem, de angst voor het onbekende. En die angst leidt tot erger, zo is haar boodschap.

Ze is wellicht nog wat naïef. De wereld zit zo niet in elkaar. Helaas. Maar dan nog, beter een wat naïeve Karsu - met haar 26 jaar mag het nog - dan al die cynische wereldleiders die elkaar het licht niet in de ogen gunnen en de wereld alleen maar verder in het verderf kunnen storten. En dan zouden we bijna nog vergeten dat ze bijzonder fijne liedjes schrijft, fantastisch zingt en piano speelt en een showdier is in hart en nieren. Waarvan akte.

Labels:

(Ben Taffijn, 21.4.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.