Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Knappe arrangementen, rijke harmonieën en een mooi vol geluid

Three Horns And A Bass, zaterdag 1 oktober 2016, The Hub Eindhoven for Expats, Eindhoven

Met hun concert in The Hub breidde Paul van Kemenade een Nederlands slot aan een weekje toeren in Zuid-Afrika met zijn band Three Horns And A Bass. Voertaal in de nieuwe locatie die stichting Axesjazzpower af en toe gebruikt is het Engels, zowel in de zaal als bij de aankondigingen. En de expats, het thuispubliek en de twee opgedaagde Belgen zagen dat het goed was.

Van Kemenade voelt zich blijkbaar thuis in onvolledige bezettingen. In het Podium Trio krijgen twee blazers een gitarist als ritmesectie. Zijn trio met Aki Takase heeft wel drums, maar geen bas. Dit kwartet heeft dan weer drie blazers, die het moeten stellen met een eenzame bas als ritmesectie. Het doet een componist anders denken en een muzikant anders spelen.

Three Horns And A Bass brengt hun nummers met knappe arrangementen, rijke harmonieën en een mooi vol geluid. Door het ontbreken van de drums en de rijke klank, met veel ruimte voor de drie blazers, komt de muziek soms over als kamerjazz. In 'Freeze' klonken ze als een mini Metropole Orkest, het orkest voor wie het nummer oorspronkelijk geschreven werd. De drie blazers begonnen hier zonder bas, waarna vervolgd werd met een solo op trompet en vervolgens trombone, enkel ondersteund door bas. Met dit soort handige ideetjes kreeg het concert veel variatie. In 'Mind The Gap' zat een speels stop-and-go-patroon en klonk er iets Zuid-Afrikaans door. Ook in de intro van 'Cool Man, Coleman' zat iets Zuid-Afrikaans verstopt.

In 'Cosmo' – een medium ballad met een geut Ellingtonia – klonk Paul van Kemenade als een verre achterneef van Johnny Hodges. De bugel van Angelo Verploegen en trombone van Louk Boudesteijn zorgden voor een mooie zachte sound, die mooi contrasteerde met de alt van de leider van de groep. Aan Wiro Mahieu de ondankbare taak om ritmesectie te spelen. Hoewel, zo ondankbaar was dit ook niet. Zonder drums en piano kwamen zijn baslijnen meer op de voorgrond en zorgde hij voor een vierde stem in het geheel.

Met 'Soul l’Afrique', dat Van Kemenade 22 jaar geleden componeerde, werden twee gebalde en muzikaal rijke sets afgesloten. De vuurdoop van de nieuwe locatie voor Axesjazzpower was een feit. Het publiek kreeg nog maar eens de bevestiging dat gevestigde waarde Paul Van Kemenade het na al die jaren nog steeds fris en speels weet te houden.

Deze recensie verscheen eveneens op Jazz'Halo.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cedric Craps.

Labels:

(Iwein Van Malderen, 5.10.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.