Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Als in het oog van de orkaan
Mars Williams / Tandaapushi / Alan Licht & Tetuzi Akiyama, dinsdag 24 mei 2016, Oorstof, Het Bos, Antwerpen

Mars Williams is reeds een oudgediende in de jazzscene van New York en Chicago. Met een carrière binnen The Psychedelic Furs, Liquid Soul en Switchback en bijdragen aan bands als The Chicago Tentet, The Vandermark 5, XmarsX, Full Blast en het Scorch Trio heeft hij een reputatie opgebouwd als een kleurrijke blazer die het experiment geenszins schuwt. Nu staat hij in Het Bos in een solorol op een keur aan saxen: alt, sopranino, sopraan en tenor. Heftig ritmisch start hij, als een gestaag voortdenderende trein, om dan aansluitend een bijna liefelijke, ingetogen partij te blazen. Maar die ritmische overvloed blijft trekken. En of saxspel niet genoeg is, horen we hem ook nog extatische en doorleefde kreten slaken.

Bijzonder in deze set is tevens hoe Williams speelt met de ruimte en de akoestiek. Door zwiepende bewegingen met zijn sax te maken, de hoorn tegen zijn been te houden tijdens het blazen en door wisselend rechtop of juist bijna liggend zijn instrument te bespelen, past hij continu de klankkleur aan. Ook de solo op sopraansaxofoon kent een ritmische structuur, maar dan op een dwarse manier, waarbij Williams het ritme op regelmatige basis afbreekt. Terwijl de repetitieve passage die hierop volgt - waarbij Williams de circular breathing-techniek hanteert - van een verbluffende fijnzinnigheid getuigt, creëert hij in de tenorsaxsolo die hier naadloos op aansluit wederom een extatisch ritme.

Tandaapushi, bestaande uit toetsenist Léo Dupleix, slagwerker Louis Evrard en gitarist Laurens Smet, speelt een vorm van eind jaren zestig-begin jaren zeventig retro symfonische jazzrock. Dupleix zet met zijn typische uit die tijd stammende keyboard de toon, als een hinderlijke mug vraagt deze heer de aandacht. Evrard en Smet - normaal actief als bassist, maar vandaag op gitaar - zorgen intussen voor een hypnotiserende, koortsachtige groove op een continu doorlopende puls. Als er dan ook nog wat space-geluiden doorheen worden gegooid, is het feest compleet. Spelen kunnen deze heren wel, maar het is allemaal wel wat veel van hetzelfde. Na een minuut of twintig is het dan ook wel duidelijk wat Tandaapushi wil en kan. Het vervolg is een herhaling van zetten.

Onlangs namen de twee gitaargoden Alan Licht en Tetuzi Akiyama samen een album op: 'Tomorrow Outside Tomorrow'. Het was de aanleiding voor een Europese tournee, waarbij ook Het Bos wordt aangedaan. Dit duo creëert een geluid waar menigeen met de beste wil van de wereld niets muzikaals in kan ontdekken. Het is dan ook bepaald geen optreden voor tere zieltjes. Klinkt de muziek het ene moment als een duistere, gruizige storm, het volgende moment heb je het gevoel dat de tandarts zijn complete instrumentarium aan het uittesten is. Melodie en zelfs ritme zijn over het algemeen ver te zoeken.

Wat de heren wél bieden is een imposante geluidssculptuur van een overdonderende intensiteit, zo massief dat je er bijna plakjes van kunt snijden. Tegelijkertijd - en dat klinkt wellicht vreemd gezien het voorgaande - is deze muziek subtiel en precies. Als in het oog van de orkaan. Licht en Akiyama vullen elkaar in hun spel op bijzondere wijze aan, waarbij Licht meestal voor de basis zorgt, terwijl Akiyama hierop varieert. Hij is ook de meest expressieve van de twee. Voor de liefhebbers van het extreme experiment. En gelukkig waren die in Het Bos goed vertegenwoordigd.

Labels:

(Ben Taffijn, 5.6.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.