Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Onstuimig en subtiel
SAKA / Darian Gray, Lau, Mota, Lauro, Lobo & Di Domenico, zondag 6 maart 2016, Oorstof, DE Studio, Antwerpen

En weer komt het muzikale geweld uit Scandinavië. Ditmaal luistert het naar de Japans aandoende naam SAKA. Dit trio, bestaande uit saxofonist Kristoffer Berre Alberts - die ook deel uit maakt van Cortex, dat in januari vorig jaar aantrad tijdens de Oorstof-serie, bassist Jon Rune Strøm - onder andere bekend van Friends & Neighbours en Universal Indians, en tot slot de in onze landen nog volslagen onbekende slagwerker Dag Erik Knedal Andersen, zorgt in DE Studio voor drie kwartier ongepolijste powerjazz. Vergelijkbaar met trio's als The Thing en Fire! worden we ook hier vergast op een regelrechte onweersbui. De snoeiharde riffs van Knedal Andersen, het woeste gepluk van Strøm en de schier eindeloze reeks buitenissige klanken van Alberts doen ons naar adem snakken. Rustige momenten? Ze zijn op één hand te tellen. Dit is een doordravende trein die de tere zieltjes niet spaart. Wellicht wel iets té voortvarend, want veel variatie blijkt er niet in te zitten. Daar gaat de vergelijking met het eerder genoemde The Thing en Fire! dan toch mank. Die slagen er beter in om een spanningsboog te trekken en de aandacht vast te houden.

Eén set is dan ook genoeg. Het is dan ook een genot dat Oorstof voor na de pauze weer een gelegenheidsformatie heeft geformeerd. Zo langzamerhand een beproefd concept. En ook nu blijkt het weer een gouden greep. En zo overdonderend als Saka was, zo subtiel vangt dit ensemble zijn set aan. Op wonderlijke wijze mengen de klanken van de diverse instrumenten zich tot een klanksynthese, waarbij het heerlijk wegdromen is. Audrey Lauro tovert ijselijke klanken uit haar altsax, Darian Gray doet alles met zijn bas, behalve er normaal op spelen en Manuel Mota laat zo nu en dan zijn gitaar vervaarlijk janken. Gaandeweg loopt de spanning steeds verder op, tot je je op enig moment realiseert dat dit allerminst nog stemmig klinkt, integendeel. Het zomerbriesje is tot een heuse storm uitgegroeid, mede door de scheurende drone die Giovanni Di Domenico met zijn Fender Rhodes produceert en het ritmische en intense slagwerk van Joao Lobo. En de gierende solo, die Lauro blaast op ongeveer twee derde van de set, gaat door merg en been. En dan gaat de storm liggen en horen we de licht echoënde klanken van de Fender Rhodes, Lauro's gorgelende saxspel en subtiele bijdrages van Mota en Pak Yan Lau op geprepareerde piano. Maar ook nu voert het sextet de druk weer op, met name nu onder leiding van Mota, die zijn gitaar pijnlijk laat schuren en janken. Maar deze set voltooien doet Lauro, gruizig en intens in een laatste ademtocht.

Foto's: Joachim Ceulemans

Labels:

(Ben Taffijn, 14.3.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Spinifex - Maxximus
Klik op de hoes om dit album te beluisteren en voor meer info









Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.