Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Hot en meeslepend

Cory Henry & The Funk Apostles, vrijdag 20 november 2015, LantarenVenster, Rotterdam

The Funk Apostels van Cory Henry waren te zien in een uitverkocht LantarenVenster. Deze jonge groep heeft nog geen albums opgenomen. Inspirerende YouTube-optredens hebben Henry en zijn vrienden echter wel een grote schare fans opgeleverd.

Naam en faam vestigde Henry wereldwijd met Snarky Puppy. Daarin heeft hij, gezeten achter zijn hammondorgel, een prominente rol. Zijn grooves en adembenemende solo's leken de aanwezigheid van deze intrigerende band soms bijna overbodig te maken.

Al op zijn zesde trad Henry op in een theater. Op zijn negentiende begon hij te toeren met Kenny Garrett. Daarna werkte hij bij tientallen sterren uit de pop- en de jazzwereld. De tijd was rijp voor de lancering van een eigen project.

Cory Henry blijkt een charismatische bandleider te zijn, die zijn zeskoppige formatie losjes weet te leiden. Hij beweegt zich in de volle breedte door het jazz- en gospelidioom. Zijn verbluffende techniek en muzikaliteit stelt hij volledig ten dienste van zijn muzikale ideeën.

Het concert begint met een spectaculair intro van de twee drummers. Op hun bassdrums spelen ze in een hoger wordend tempo funky pulsen tegen elkaar in. Druk gesticulerend vult Henry het podium. Muzikaal start hij lazy. De andere bandleden creëren een fundament van symfonische rock, met funk- en gospelinvloeden. Een statisch begin met veel elektronica. Henry speelt enkele riffs en ontpopt zich als een veelzijdig zanger met een verrassend goede stem, vol sex en soul. Iets te vaak maakt hij gebruik van een stemvervormer, waar hij overigens boeiende dingen mee doet.

Los van de permanent aanwezige elektronische schil is de muziek vrij sober. Cory Henry speelt breaks met harmonische verschuivingen en modulaties. Na zichzelf te hebben opgewarmd brengt hij meer kleur in de keys en toont hij zijn ware aard. Er volgen onnavolgbare breaks. Fluisterzacht speelt hij een old school sound met gospelachtige riffs. Syncopische ritmes met een reggae groove zijn sloom en opzwepend. Uiteindelijk speelt hij enkele lange solo's, waarin hij waanzinnige loops creëert en waar geen computer aan te pas komt.

De muziek is hot en meeslepend. Thema's en arrangementen à la Snarky Puppy worden door het publiek vlot opgepikt. Vergelijken is vrij zinloos, maar als je geniet sta je open voor associaties. Johnny Guitar Watson, George Duke, The Crusaders en Stevie Wonder spelen door mijn gedachten.

Foto: Joke Schot

Labels:

(Unknown, 8.1.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.