Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Reportage / Concert
Tineke Postma, boegbeeld van zichzelf
Uitreiking Buma Boy Edgarprijs aan Tineke Postma, woensdag 9 december 2015, Bimhuis, Amsterdam

Uit handen van Terri Lyne Carrington (drummer, collega en maatje) ontvangt saxofonist, componist en bandleider Tineke Postma de Buma Boy Edgarprijs 2015 tijdens een door haar zelf samengestelde concertavond in het Bimhuis. In drie formaties treedt ze op met Nederlandse en internationale gasten. Een avond met een krans.

De eerste set van het concert is gereserveerd voor het Tineke Postma Kwartet. Ze is nu tien jaar actief met haar Nederlandse formatie. Het van dit kwartet afkomstige cd-album 'The Dawn Of Light' werd in 2011 bekroond met een Edison. Postma speelt het eerste stuk op sopraansax. Haar muzikale missie is direct duidelijk. In een onderzoekende bespiegeling is haar geluid lyrisch, energiek en alert. Met haar kwartet zoekt ze verbinding en verkent ze vrije vormen. De kwaliteiten van het Tineke Postma Kwartet bestrijken een breed palet. De muziek heeft stuwkracht, is expressief en gelaagd. Fraai ingepast zijn flarden Weense school en fragile dramatiek. Een muzikale verfijning en precisie die associaties oproept met Dave Brubeck. In 2016 maakt het Tineke Postma Kwartet een tournee.

In het Bimhuis wordt Tineke kort geïnterviewd. De Boy Edgarprijs komt onverwacht. Ze is vereerd en aangemoedigd, en voelt zich geïnspireerd. Jazz is voor haar de mooiste muziekvorm. Er is altijd een wisselwerking tussen musici en zo ontstaan nieuwe verhalen. De saxofoniste wil verantwoorden waar ze mee bezig is. Ze blijft zich ontwikkelen door veel naar anderen te luisteren en les te blijven nemen. In haar muziek is ze op zoek naar meer vrijheid. Jazz is een raamwerk waarbinnen en -buiten alles mogelijk is. Leermeester en collega Greg Osby leerde haar om jezelf altijd af te vragen wat en waarom je speelt. Ga nooit op de automatische piloot. Wat wil ze nog bereiken? Nooit stilstaan, maar verkennen. Vernieuwing is urgent. Daarnaast is lesgeven fijn en inspirerend.

In de tweede set gaat Tineke Postma een muzikale dialoog aan met pianist Jasper van 't Hof. Met hem musiceren leidt automatisch tot instant poetry. Interactie maakt Van 't Hof fris en dartel. Ideeën en ingevingen buitelen over elkaar heen. In duet leidt dit tot onverwachte dialogen. Tineke wordt geprikkeld tot het uiterste. Klankschoonheid is doorgaans gebaseerd op dingen die je kent, kunt en uitdagen. Van 't Hof is ongrijpbaar. Hij stuwt je in de richting van introspectie en originaliteit. Postma's tegenspel danst op de wind en schetst ruwe schaduwen. De duetten monden uit in filmische bespiegelingen, vette grooves en fascinerende flarden swing.

De laatste set op deze avond is gereserveerd voor Sonic Halo. In deze nieuwe internationale groep staat Tineke Postma zij aan zij met haar vroegere leermeester Greg Osby, met wie zij rietduetten op altsax speelt. Een vrij ongebruikelijk combinatie. De groep bestaat verder uit drummer Terri Lyne Carrington, pianist Florian Weber en contrabassist Clemens van der Feen. Qua instrumentatie is dit de vaste samenstelling van de groep. Gitarist Reinier Baas is uitgenodigd voor een gastoptreden. Hij is erg succesvol met zijn verrassende, naar avant-garde neigende cross-overs. Tineke is blij dat ze met hem kan samenwerken.

Zoals gezegd, ziet Tineke Postma jazz als een raamwerk, met veel ruimte voor verrassende interacties en vrijheid. De performance van Sonic Halo past feilloos in haar muzikale benadering. Als collectief creëert de groep verdieping en energiek spektakel. De sound van Sonic Halo vormt een kosmopolitisch spectrum. De groepsleden voeden elkaar met een rijkdom aan ideeën. Sonic Halo begeeft zich in een avontuur van theatrale bezwering en stilistische verfijning. Strakke melodische lijnen en asynchrone ritmiek vormen een kader voor impressies en vrije vormen.

De solo's in dit concert onderscheiden zich door grote diversiteit. Baas speelt gepassioneerd. Hij creëert een even flamboyante als omfloerste atmosfeer en geeft daarmee een inspirerende boost. Weber speelt atonale bespiegelingen met symfonisch gelaagde harmonieën. De band vlijt zich als een orkest om hem heen. Van der Feen kiest een ingetogen positie. Met toegewijde verfijning ontlokt hij verstilde magie aan zijn contrabas. Carrington voegt zich organisch naar de energie in de groep, of kiest voor contrasten. Haar spel bezit veerkracht en originaliteit. Osby toont zich vereerd met de lovende woorden die Tineke tussentijds tot hem richt. Ze ging bij hem in de leer. Hij ziet dat moment als een vorm van samenwerking en wederzijdse beïnvloeding. Voor beiden een leerzame ervaring. Osby is een toegewijde leider, die zich bescheiden opstelt. Zijn spel is visionair.

Tineke Postma staat deze avond onvermijdelijk in het centrum van de belangstelling. Gelauwerd en vooral als boegbeeld van zichzelf, als diva van de altsaxofoon. Ze geniet zichtbaar, maar laat nog liever haar muziek voor zich spreken.

Klik hier voor een fotoverslag van deze avond door Cees van de Ven.

De concertavond werd live uitgezonden in VPRO's Vrije Geluiden en kan hier worden teruggeluisterd.

Labels: ,

(Unknown, 21.12.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Spinifex - Maxximus
Klik op de hoes om dit album te beluisteren en voor meer info









Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.