Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Augusto Pirodda Quartet - 'A Turkey Is Better Eaten' (El Negocito, 2014)
Opname: oktober 2010
Buffa/Battaglia/Bodrato/Mazzucco - 'Pow-Bee' (Leo Records, 2015)
Opname: 15 januari 2015

Twee cd's van kwartetten met dezelfde samenstelling van instrumenten: piano, sax, bas en drums. Het is altijd weer interessant om die naast elkaar te leggen en te kijken hoe de diverse musici deze bezetting gebruiken en tot wat voor soort jazz dit leidt. Allereerst de bij El Negocito verschenen cd van het Augusto Pirodda Quartet, 'A Turkey Is Better Eaten'. Reeds in het openingsnummer 'If I Were A Bell' valt het eclatante samenspel op tussen pianist Pirodda en altsaxofonist Ben Sluijs en het swingende basspel van Manolo Cabras. Het titelnummer 'A Turkey Is Better Eaten' is aanvankelijk vooral een creatieve en speelse ontmoeting tussen Pirodda en de ritmesectie, waarin vooral drummer Marek Patrman overtuigt met swingend ritmische roffels. In 'Falling Fragments', 'Psalm Nr. 5' en 'Scotty' laat dit kwartet horen ook prima overweg te kunnen met meer contemplatieve stukken. Vooral 'Psalm Nr. 5', een compositie van Patrman, kent een grote mate van intensiteit, met name in het saxspel van Sluijs. Maar ook de solo van Pirodda verderop in het nummer is luisterrijk en getuigt van een zekere mate van spiritualiteit. Al met al heeft dit kwartet een sympathiek album afgeleverd, dat met beide benen in de traditie staat. Niet hemelbestormend of vernieuwend, maar er wordt hier wel met veel passie en overtuigingskracht gemusiceerd en dat is heel wat waard.

Het tweede kwartet bestaat uit vier Italiaanse musici: saxofonist Adrea Buffa – hier zowel op alt- als tenorsax, pianist Stefano Battaglia, bassist Fiorenzo Bodrato en drummer Dario Mazzucco. Hun cd 'Pow-Bee' (met een lengte van ruim 75 minuten!) opent melodieus met 'Corale', waarin vooral Battaglia zijn visitekaartje afgeeft, gevolgd door Buffa, subtiel geassisteerd door de ritmesectie. Gaandeweg het nummer loopt de druk op en raken Buffa en Battaglia verwikkeld in een speels duel, waarbij Battaglia's aanslagen Buffa tot intens saxspel verleiden. 'Il Ritorno' kan alleen maar van een Italiaans kwartet afkomstig zijn: met ritmisch geklater danst Battaglia hier om Buffa's lenige saxspel heen, het Italiaanse esprit volmaakt vertolkend. Ook in 'Messa Nera' verkeren we in Italiaanse sferen. Hier weet Battaglia te overtuigen met een zangerige, melodische en licht weemoedige pianopartij, terwijl Buffa verderop een intense, bij tijd en wijlen dramatisch klinkende solo blaast. Geleidelijk verandert het album van karakter. Zo zijn 'No Sugar, Please' en 'Tapioca Dance' veel meer vrije improvisaties en ontbreken de Italiaanse roots hier nagenoeg. Wel kruipt in 'Tapioca Dance' de blues erin, een mooi einde inluidend.

Het maakt 'Pow-Bee' tot een afwisselender album dan 'A Turkey Is Better Eaten'. Daarnaast zoekt het kwartet van Buffa en Battaglia net iets meer de randen op, musiceert het net iets feller, iets meer op het scherp van de snede en intenser, waardoor dit album je als luisteraar meer weet te raken.

Beluister hier het album 'A Turkey Is Better Eaten' van het Augusto Pirodda Quartet en klik hier om te luisteren naar 'Mojo' van Buffa/Battaglia/Bodrato/Mazzucco.

Labels:

(Ben Taffijn, 20.9.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Spinifex - Maxximus
Klik op de hoes om dit album te beluisteren en voor meer info









Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.