Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Cactus Truck - 'Are You FREE?' (BeCoq, 2015)

Opname: 10 oktober 2014

Intussen al de vierde plaat van het trio (terwijl voorganger Seizures Palace helemaal nog niet zo lang uit is), die werd opgenomen tijdens het Are you FREE?-festival in Dunajská Streda in Slowakije, waar de band zijn laatste concert in een reeks van zes speelde. En vanaf het begin van 'Are' is het meteen met alle remmen los. Govaert kletst er stuiterend op los, Stadhouders laat de elektrische bas rollen en grommen en Dikeman werpt zich meteen op een combinatie van gierende overblowing en turboriedels die als kwikzilver uit de beker spretsen. Er wordt met de spieren gerold, breed brallend en met staccato gehamer, al klinkt Stadhouders bij momenten eerder vloeiend dan stotend en wordt het bijna (bijna!) funky als de parallelle paden elkaar even kruisen.

In 'You', een lillende lap van een goede twintig minuten, toont het trio iets meer geduld. Dikeman kan een paar minuten in z'n eentje soleren en doet dat redelijk ingehouden en soulvol, soms met zwalpende uitschieters, maar hier en daar ook met aanzetten tot motiefjes. Zodra Stadhouders opduikt met ingehouden wrijf- en rinkelgeluiden, krijgt die even het stokje in handen geduwd. Het is even een hoorspel vol kleine ontregelingen en ongebruikelijke technieken, waardoor het al net zo goed gaat klinken als een percussief spel. Natuurlijk weet je bij deze kerels dat het op een bepaald moment zal omslaan, maar de manier waarop dat gebeurt is opvallend. Dikeman zet aan, en samen met Govaert en z'n donderende basdrum gaat snel de spanning omhoog, maar in plaats van meteen door te slaan in collectieve chaos, blijven de drie hangen op een platform van spanning dat de uitbarsting (net) onder controle houdt.

Het is een combinatie van gegier, gejammer, gebricoleer en gerommel dat met een tegendraadse beweging even ter plaatse trappelt en waarbij Stadhouders even lijkt aan te sluiten bij een dronefolktraditie, terwijl Dikeman dat transcendente in het vizier blijft houden. Even krijgt het een hypnotische coherentie, een etherische trance, waarmee het eigenlijk aansluit bij Dikemans spel bij Serries, al wordt de weg van de drone verlaten voor gewelddadig tumult. Afsluiter 'FREE?', een muzikaal messengevecht van een kwart minuut, bewijst dan weer dat de band niets aan z'n explosiviteit heeft ingeboet.

Deze recensie verscheen ook op Enola.be

Klik hier om naar een albumtrack te luisteren: 'Are'.

Labels:

(Guy Peters, 8.8.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.