Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
K Tríó – 'Vindstig' (TryTone, 2015)

Opname: 4 september 2014

In alle opzichten is dit een bijzondere cd. Het begint bij het uiterlijk. Het schijfje wordt geleverd in een stapeltje grafiek, elke afbeelding correspondeert met een liedje en elk nummer is weer gebaseerd op een van de ruim 250 IJslandse woorden voor 'wind'. Dat geheel is geschoven in een nauwsluitend papieren boterhamzakje. Schitterend. Ik zie al precies hoe dit album (eindelijk weer eens in de oorspronkelijke betekenis van het woord) er over vijftig jaar uitziet. Gerepareerd met inmiddels loslatend verbruind tape en bijeengehouden door een inmiddels verbrokkeld elastiekje.

De muziek zal dan precies zo ontregelend klinken. Vooropgesteld dat we dan nog cd's kunnen draaien, wat niet erg waarschijnlijk lijkt. Het K Tríó, opgericht in IJsland, bestrijkt het totale spectrum, van archaïsch jazzbandje tot abstract kamermuziekgezelschap. De songtitels zijn bijgeleverd in een handschrift dat nog een stuk verder gedegenereerd is dan het mijne (respect!). Het eerste nummer, ik noem het maar even bij benadering 'Logn', begint met een soort sinustoon en een (eveneens elektronische?) klok. Vervolgens vermindert de gekte nauwelijks. 'Anderri' is een bedachtzaam duet voor de piano van Kristján Martinsson en de contrabas van Pat Cleaver. De aleatoriek sluipt naar binnen in 'Sronner'. Daarbij valt op dat de muzikanten – drummer Andris Buikis is de derde man – ingespannen naar elkaar luisteren. De wisselende stemmingen – zeg maar de buiige wind – zijn hier zorgvuldig vormgegeven. En zo kunnen we doorgaan; door elk nummer waait inderdaad een andere wind.

Het meest traditioneel klinkt 'Allhoass Under', waarvan de piano dermate door de digitale gehaktmolen is gedraaid dat het lijkt alsof ze twee eeuwen onder de Gullfoss heeft gestaan. Dat neemt dus niet weg dat dit nog het meest weg heeft van een standard. Grappig is 'Heel', waar iemand geniepig op verschillende plekken nootjes uit de ogenschijnlijk vrolijke melodie heeft weggetrokken, zodat de muziek ernstig mankt.

Bij dit alles werkt de band als een ijzersterke unit. Niet verwonderlijk: hij werd al in 2008 opgericht. In het slotnummer, 'Franodsi', krijg je zelfs een visioen van een zesarmige god die simultaan piano speelt, bast en drumt. De trombone van Cleaver en de fluit van Martinsson geven vervolgens reliëf aan het ostinato motiefje. Daarna is het 66 seconden windstil en tot slot keert de bourdontoon van het begin terug. Een gespiegelde wind, gekker moet het niet worden.

Klik hier om het album te beluisteren.

Labels:

(Eddy Determeyer, 16.7.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.