Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Joe Fiedler Trio – 'I’m In' (Multiphonics, 2015)

Opname: 12 januari 2015

Overdag werkt hij als music director voor Sesame Street. 's Nachts zwerft hij met zijn trombone in een krant gerold onder zijn arm door de straten van Gotham, op zoek naar sessies en morsige bars waar hij kan meespelen. Zo verwierf hij plekken in de Mingus Big Band, bij Jennifer Lopez, de Beefheart-band Fast 'n Bulbous en Anthony Braxton. Maar aan zijn spel hoor je dat eigenlijk niet af. Eerder zou je denken weer zo'n (Oost-)Duitser aan de lijn te hebben; Herr Joachim Fiedler, oomzeggertje van Albert Mangelsdorff, belijdend gemeentelid van de Bauerkirche. Want ook Joe Fiedler kan 'alles'.

Zijn onberispelijke techniek etaleert hij meteen in het eerste nummer van de cd 'Grip'. Hij speelt onmogelijke intervallen, waarbij zijn pootjes telkens exact op de juiste noten terechtkomen. In het daaropvolgende 'Erstwhile' blaast hij een drone, met daaronder de gestreken bas van Rob Jost (zeker ook weer zo'n cryptogermaan), en daardoorheen dan weer een growllijn. Gekker moet het niet worden.

Je vraagt je af of de microfoon in de Systems Two Studio's niet in de hens is gevlogen tijdens het aan zijn dochter opgedragen 'In Walked Cleo'. Hier speelt Joe Fiedler namelijk open, en dan worden er temperaturen gegenereerd waarop de apparatuur eigenlijk niet berekend is. Heel verstandig om daarna 'Moving In Silence' op de (denkbeeldige) lessenaar te leggen. Met precies zoals de titel aangeeft, minigeluidjes die aan de demper ontsnappen. Een bassist die proefondervindelijk de kleinste amplitude bepaalt waarbij het instrument nog geluid afgeeft, en drummer Michael Sarin die een dergelijk experiment aangaat ten aanzien van het temmen van zijn bommetjes.

Zijn latinvriendjes en -vriendinnetjes (Celia Cruz!) eert Fiedler in 'Completely ’Peccable', maar dan uiteraard op zijn eigen wijze ("Ja, ik ben wel ooit in Havanna gedoopt geloof ik, maar ik doe er al jaren niets meer aan"). Bij dat alles wordt de trombonist op voortreffelijke wijze begeleid door Jost en Sarin, die alle valkuilen, voetangels en klemmen van het parcours kennen als hun broekzak. Rob Jost, een Haden-man, is als solist gewaagd aan de leider. Exact en vrij speelt hij, ik geef het je te doen.

Is dit dus een cd die elke rechtgeaarde liefhebber van vrije muziek en eenieder die nieuwsgierig is naar de toekomst van de trombone in huis moet hebben? Is de paus katholiek?

Klik hier om een track van dit album te beluisteren: 'Grip'.

Labels:

(Eddy Determeyer, 27.6.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.