Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Grasping the moment
Evan Parker, Ab Baars & Vanche, donderdag 7 maart 2015, De Singer, Rijkevorsel

"After the music is over, it's all gone in the air. You can never capture it again." De Antwerpse beeldend kunstenaar en organisator van deze avond, Vanche, gebruikt deze woorden van Eric Dolphy als een motto voor deze avond. Zijn doelstelling: de kunstwerken van zijn hand die op het podium hangen intenser laten ervaren - niet in het minst door hemzelf - met muziek erbij. Muziek die ontstaat in het moment, ter plekke en, zoals Dolphy terecht zei, verdwijnt op het moment dat het wordt gespeeld. Voor deze gelegenheid - hij krijgt jaarlijks van De Singer deze kans - heeft Vanche twee vermaarde rietblazers uit de impro-scene bij elkaar gehaald: Evan Parker en Ab Baars. Beiden voor de pauze met een soloset en na de pauze als duo, een wereldpremière.

Ab Baars bijt het spits af met een drietal solo's, waarvan de eerste op tenorsax, de tweede op klarinet en de derde op de shakuhachi. Vooral de solo op de tenorsax is van een onvoorstelbare heftigheid. Woeste klanken uitstotend en persend, bereikt Baars een immense intensiteit. Krachtig en overrompelend. Voor de klarinetsolo kiest Baars voor wat langere, harmonische lijnen, waarbij hij zijn klarinet regelmatig laat ontsporen in oorverdovend gekrijs. Op de shakuhachi tenslotte, een instrument met een vrij laag bereik maar met een zeer subtiele klank, speelt hij een lieflijke en tegelijkertijd getormenteerde solo.

Evan Parker kiest voor twee solo's. Een relatief korte op de tenorsax en een lange op de sopraansax. In beide solo's etaleert hij zijn circulair breathing-techniek optimaal. In dit soloconcert bereikt Parker een uniek niveau. Middels de circulair breathing-methode schept Parker hier een hallucinerend universum, bestaande uit ritmische, repeterende patronen die over elkaar heen worden gelegd en miniem verschuiven. Vooral in de sopraansolo is het soms alsof je drie saxofonisten hoort in plaats van één. En dat alles met een onvoorstelbare souplesse en een perfecte timing. Het is letterlijk adembenemend en doet op sommige momenten denken aan boventoonzangers en Indiase raga's.

Het duet dat na de pauze volgt is eveneens een spannend optreden in een aantal verschillende combinaties. Drie keer met twee tenorsaxen, één keer sopraansax en shakuhachi en één keer met tenorsax en klarinet. In al deze duetten zitten bijzondere momenten. Waar de eerste set een tenor battle is, waarbij de twee muzikanten druk met elkaar 'in gesprek' zijn, is de set van sopraansax en shakuhachi van een heel andere orde. De door Parker geweven patronen worden door Baars benut om zijn percussie-achtige geluiden op te projecteren, zoekend naar ritme. In het duet tenorsax-klarinet tenslotte kiezen de meesters voor een wat meer melodieus patroon en laat Baars de blues naar binnen sluipen.

Klik hier voor foto's van dit concert door Monique van der Lint.

Labels:

(Ben Taffijn, 10.3.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.