Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Concert
Waard tapt uit ander vaatje
Hugo Beukema-Hans Bosch Quintet, dinsdag 29 mei 2014, Jazzcafé Alto, Groningen

Horeca-mensen die zich op het jazzpad begeven. Het vreemdste voorval dat ik op dit gebied meemaakte, was tijdens een optreden van saxofonist, fluitist en raconteur James Moody in een New Yorkse jazzclub. Op een gegeven moment sprong de maître d', die eerder op de avond een uitgesproken gedistingeerde, om niet te zeggen hautaine indruk had gemaakt, het podium op om een enthousiaste vocale versie van ik meen 'Donna Lee' ten beste te geven. Behoorlijk professioneel, ook nog eens.

Een behoorlijk professionele indruk maakte ook Hugo Beukema dinsdag in zijn eigen tent. In plaats van de fles Pinot hanteerde Heer Hugo, waard van jazzcafé Alto, nu de tenorsaxofoon en dat ging hem heel best af. Hij heeft in het verleden geruime tijd in workshopverband gespeeld, maar qua ideeën, spankracht en frasering is hij dat stadium inmiddels ontgroeid. De zenuwen die hem aanvankelijk toch wel een beetje parten speelden, speelde hij glansrijk weg. Dexter Gordon staat bij hem op het nachtkastje en alsof dat nog niet genoeg is oefende hij zich de afgelopen weken een slag in de rondte. Hij weet zeker een chorus of zes de aandacht vast te houden en dat is meer dan je van het merendeel van de conservatoriumstudenten kunt zeggen die je in plaatselijke lokalen als De Smederij of Peter Pan tegen het lijf kunt lopen. Ook de gezamenlijke thema's, die onder leiding van baritonsaxofonist Hans Bosch waren ingestudeerd, kwamen er smeuïg en krachtdadig uit. Ginne flauwekul, zoals we dat bij ons in Brabant zeggen. Als hij mocht kiezen om zijn brood te verdienen met dit of met dat, knikte hij richting bar, nou, dan wist Beukema het wel.

Hans Bosch is een oude rot die we veel te weinig in zijn woonplaats Groningen horen. Een luxe probleem: zijn brood verdient hij voornamelijk met uiteenlopende jazzorkesten in den vreemde. Meteen in het openingsnummer, Johnny Griffins 'Twist City', een orgelbarblues in straf medium tempo, zette hij de toon. Leo Parker in de riolen, om de gedachten te bepalen. Hier hoorden we al hoe Bosch zich geleidelijk, maar onweerstaanbaar naar een climax kan blazen.

Dat Diederik Idema een handzame Hammond SK-1 had meegebracht, verhoogde de feestvreugde in niet geringe mate. Overigens wordt er in Alto relatief weinig piano gespeeld: daar zijn óf de pianisten óf de piano niet goed genoeg voor. Idema wist behendig alle valkuilen in de vorm van loze toetsen te omzeilen. Ook had hij er een handje van de gang van zaken met onverwachte akkoorden en andere zijsprongen leep te ontregelen. Alles onder het motto: wie houdt wie hier voor het lapje? Wat dat betreft had hij in drummer Sebastian Demydczuk een geslepen partner in crime. Ook die legde een duivelse voorliefde aan de dag voor eigenzinnige, net niet passende ritmes en raadseltjes, maar liet alles uiteindelijk netjes op zijn pootjes terechtkomen. Bassist Bert van Erk tenslotte, de schout bij nacht van deze maandelijkse vlootschouw, haalt altijd het beste in drummers naar boven. Zijn ingenieuze duetten met Demydczuk behoorden tot de adembenemendste momenten van de avond.

Het leven van Alto, dat op de nominatie staat gesloopt te worden, is onlangs wederom met een jaar verlengd. En dat van ons met dat van de tapperij, naar we mogen hopen.

Klik hier voor foto's van dit concert door Willem Schwertmann.

Labels:

(Eddy Determeyer, 10.6.14) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.