Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Een huiskamerconcertje van bijzonder niveau

Bram Weijters & Chad McCullough, zondag 27 april 2014, Opatuurs Mobiele Jazzclub, De Centrale, Gent

Opa Tuur is een Gents jazzfenomeen. Jazzpodia in Gent komen en gaan, maar het lijkt erop alsof Opa Tuur altijd heeft bestaan. Halfweg de jaren tachtig was hij de cafébaas van Het Uilenkot aan de Kortrijkse Steenweg in Gent. Toen hij daar weg moest omdat de trambedding verbreed werd, trok hij naar de Citadellaan in de buurt van de Heuvelpoort, waar hij een dancing omtoverde tot de gezellige jazzkroeg Opatuur. Na zijn pensioen, ondertussen ook al een dikke vijf jaar geleden, kwam hij met zijn mobiele jazzclub op de proppen. Op diverse locaties organiseert hij concerten die duidelijk zijn stempel dragen: kleine bezettingen, focus op het luisteren gericht, geen geluidsversterking en nooit drummers op het podium, laat staan zangeressen.

In De Centrale vond hij een plaats voor de piano die vroeger in zijn café stond. Die piano kocht hij ooit over van Erik Vemeulen toen die nog in Gent woonde. Geen vleugel, maar een bescheiden buffetpiano. Aangezien Tuur opteert voor kleine bezettingen, kwamen pianist Bram Weijters en trompettist Chad McCullough in duo en niet met hun goed geolied kwartet. Zonder bas en drums valt het veilige vangnet weg en zetten de musici hun oren goed open.

Weijters en McCullough speelden voornamelijk midtempo stukken en hierdoor deed McCullough onbewust een beetje aan Art Farmer denken. Of aan Bert Joris, met wie hij dat warme geluid en een grote zeggingskracht deelt. De sterkte van McCullough lag in zijn sobere en beheerste aanpak en zijn aandacht voor melodie en eigen geluid. Bram Weijters speelde verzorgd piano met de nodige variatie en dartelheid. Hij was niet de brave begeleider, maar een man die voor variatie en lyriek zorgde en de dialoog met de trompet aanging.

Op de setlist stonden vooral eigen nummers van de twee cd's die ze samen uitbrachten. We kregen ook enkele composities te horen die ze binnenkort met het volledige kwartet gaan opnemen voor hun derde cd. En tussen al dat moois door konden we 'Blackbird' van The Beatles horen en klonk 'Blue Monk' heel mellow...

Een goede dertig mensen en een minimale podiumbelichting gaven het gevoel naar een huiskamerconcertje te luisteren in een groot uitgevallen living. Maar dan wel een huiskamerconcertje van een bijzonder niveau.

Deze recensie verscheen eerder op Jazz'Halo.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cedric Craps.

Labels:

(Iwein Van Malderen, 11.5.14) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.