Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
B.B. King - 'The Indispensable' (Frémeaux & Associés, 2013)

Opname: 1949-1962

Een voormalige saxofonist van blueszanger en –gitarist B.B. King vertelde ooit dat de bluesbard aanvankelijk nauwelijks serieus genomen werd. Een matige gitarist was hij, zo vond de bluesgemeenschap van Memphis en Ben E. King (geen familie) achtte men superieur aan Riley B. King. Uit de discografie in de inlay bij deze 3-cd box blijkt dat die laatste gedurende de eerste twee jaar van zijn platencarrière alleen maar zong; de gitaarpartijen werden geleverd door de onvolprezen Calvin Newborn. Het was sowieso een Newborn-aangelegenheid: pa Finas zat achter de drums en broer Phineas achter de piano. Bandleider was overigens bassist Tuff Green.

Maar zo tegen 1951 had B.B. zijn gitaarspel - met karakteristiek veel sustain - dusdanig gefatsoeneerd, dat producer Sam Phillips dat plaatfähig achtte. Zijn invloeden waren duidelijk: T-Bone Walker qua gitaar en Roy Brown als zanger. In de langzamere nummers schemerde Charles Brown (geen familie) door. Zijn 'huilerige' zang is overigens door de jaren heen alleen maar wat voller geworden. En wie in de veronderstelling verkeerde dat King zich de laatste tijd een stuk commerciëler opstelt, moet eens naar 'On My Word Of Honor' luisteren. Pure pop, anno 1956.

Hij heeft zich altijd van prima sidemen bediend, B.B. King. Zo zat saxofonist George Coleman in 1952-53 in de band. Maar de meest exuberante solist is de mij onbekende tenorist E.A. Kamps, die in andere discografieën als Solomon Hardy wordt geïdentificeerd overigens.

Labels:

(Eddy Determeyer, 5.12.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.