Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Viool, maar dan anders

The Nordanians featuring Jörg Brinkmann, zaterdag 7 september 2013, Paradox, Tilburg

Met een nieuw jazzseizoen voor de deur mocht violist Oene van Geel in Paradox aftrappen met zijn Nordanians. Speciale gast van vanavond was cellist Jörg Brinkmann.

Laat ik voorop stellen dat ik viool het meest ontroerende instrument vind en ook met die insteek naar dit concert kwam luisteren. Daar kwam ik dus bedrogen uit. Niet omdat die stelling nu ineens niet meer opgaat, maar omdat Van Geel liet horen dat een viool veel meer is dan een hartbrekende tranentrekker. Over muzikaliteit en beheersing van instrumenten hoeven we het bij de hedendaagse jazzmuzikanten toch niet meer te hebben lijkt me, waar het nu nog om gaat is originaliteit: verrassen en bekoren. Tja, en dan zit je bij Van Geel gebakken, want die man barst van de fantasie en buitenissige ideeën. De melancholie moet je dan ook niet zoeken in het geijkte viooldeuntje, maar in de intentie van Van Geel zelf. Hij creëert als het ware zijn eigen emotionele kookpot.

The Nordanians is een kleurrijk gezelschap, waarin Van Geel de aanstichter is. Alhoewel je soms zou denken dat het eigenlijk draait om tablaspeler Niti Ranjan Biswas. Een kleine Indiase man, die de zaal alleen al vult met zijn enorme charisma. Gitarist Mark Tuinstra lijkt met zijn elektrische gitaar een vreemde eend in de op zijn minst opvallende bezetting, maar komt verdomd goed uit de verf in dit bijzondere clubje. Soms zoetgevooisd, dan weer stoer en gepassioneerd. De mannen houden elkaar goed in de gaten, ze dagen elkaar uit, provoceren, prikkelen, noem het maar op. Op zoek naar die ene noot, een moment van harmonie. Hun muziek is geïnspireerd op wereldse stromingen en varieert van Indiase raga's en Afrikaanse liedjes tot rock, funk en reggaeritmes. En dat allemaal dan in de setting van een kamerorkest.

Het concert begint al apart. Van Geel zingt synchroon mee met zijn eigen spel en zijn kompanen haken in. Ook zij zingen, scatten, of nou ja, zingen zelfverzonnen klanken en woorden mee. En beatboxen. Tuinstra soleert er vrolijk op los en Biswas beroert zijn tabla's subtiel met zijn vingers en handpalmen, alsof hij een melodie speelt. Hij is vingervlug en is ritmisch zeer sterk. Je kunt er niet omheen, ondanks zijn subtiliteit is hij een intense drijfveer. Gastspeler Brinkmann was een zeer goede keuze. Heb je ooit een wahwah op een cello gehoord? Of een cello als een doedelzak horen klinken? Brinkmann bast even makkelijk een vlotte blues als dat hij een psalm begeleidt. En hij soleert meedogenloos. Het maakt het allemaal nog avontuurlijker.

Humor is ook een belangrijke factor in deze band. Zoals Van Geel zegt: "We all started as a boyband...". Of het Wilhelmus, dat zomaar eventjes ergens tussendoor klinkt. Of gewoon het plezier op hun gezichten als er weer eens gegoocheld wordt met de timing of een maatsoort. Boy Edgar Prijs-winnaar Oene van Geel zette met zijn Nordanians een verrassend onderhoudend en vermakelijk concert neer, een prima begin van een nieuw jazzjaar!

Klik hier voor foto's van dit concert door Monique van der Lint.

Labels:

(Donata van de Ven, 18.9.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.