Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Reportage
Jazzgeschiedenis komt tot leven

Vriendendag Nederlands Jazzarchief, zaterdag 18 mei 2013, Bethaniënklooster, Amsterdam

"Ik ben wel bij Theo Uden Masman thuis geweest. Dan werd er goed voor je gezorgd, was hij de liefste gast. Als dirigent was hij een Louis van Gaal." Een uitspraak van Ado Broodboom (90), geïnterviewd door Bert Vuijsje. Broodboom gold in de jaren vijftig als de beste jazztrompettist van Nederland; hij voerde vier jaar de poll van het blad Rhythme aan. Behalve met The Ramblers speelde hij met onder meer Piet van Dijk, Wally Bishop, Kid Dynamite en Ger van Leeuwen.

Ter illustratie laat Vuijsje 'Coupe Negresco' horen, van The Ramblers-en-petit-comité anno 1960. Daarin growlt Broodboom à la Cootie Williams; hij heeft altijd een voorkeur gehad voor het demperwerk. "Een trompet moet je beschouwen als een onwillige vrouw," luidt zijn verklaring. Het minst trots is hij op het stuk dat Bert Paige voor hem schreef, waarin hij twee trompetten tegelijk bespeelde en dat kunstje tot vervelens toe moest opvoeren. "Dat was het minst muzikale gedeelte van mijn loopbaan – maar wèl het meest succesvolle."

Het openbare interview is onderdeel van de eerste Vriendendag van het Nederlands Jazzarchief. Na de opheffing van het Muziekcentrum Nederland heeft het archief onderdak gevonden bij de Universiteit van Amsterdam. Dat is een voorlopige redding, maar uit het oogpunt van toegankelijkheid niet de meest ideale situatie. Vandaar dat het Jazzarchief blijft werken aan een definitieve oplossing en een Vriendenkring in het leven heeft geroepen die de collectie en haar beheer financieel ondersteunt. In het Bethaniënklooster zijn ruim honderd Vrienden verzameld (maar er is nog ruimte voor nieuwe: info@jazzarchief.nl).

Erik van den Berg verhaalt van het geluk dat hij had bij het schrijven van Han Benninks biografie 'De Wereld als Trommel': zijn hoofdpersoon leefde niet allen nog volop, hij had ook jarenlang een uitgebreid dag- annex plakboek bijgehouden. Een paginagroot artikel in de Volkskrant over Joop Korzelius, de zwerver die ooit de beste bopdrummer van Nederland was, had Bennink ("voor mij was hij de allergrootste") ertoe bewogen, Van den Berg voor de biografie te vragen.

Zeventig studenten heeft jazzprofessor dr. Walter van de Leur onder zijn hoede, voor wie hij soms zendelingenwerk moet verrichten wanneer hij ze naar een jazzconcert stuurt. Lang niet iedereen blijkt wel eens in een jazzclub te zijn geweest... Een van de pijlers van zijn onderzoekswerk betreft de ontvangst en betekenis van de jazz in Europa: in hoeverre spelen nationale elementen en achtergronden een rol in de productie en consumptie van die muziek? Geen overbodige luxe, aangezien zelfs de UNESCO jazz nog altijd als een Amerikaanse kunstvorm ziet. 'Rhythm Changes' is in dit verband een transnationaal project, waarbij musicologen en andere wetenschapsmensen periodiek bijeenkomen om zich over bepaalde onderwerpen te buigen. Amsterdam is de gaststad voor de komende editie.

Bassist en presentator Hans Mantel werkte achttien jaar voor de Wereldomroep. In die periode ontdekte hij in het archief van die omroep talloze pareltjes. In de legendarische Studio 11 werd met grote regelmaat Nederlandse jazz opgenomen, aanvankelijk uitzendingen van een kwartier, later complete concerten. Aangezien de Wereldomroep een volcontinu bedrijf was – als de uitzending voor Nieuw-Zeeland eruit was, was het alweer de beurt aan Indonesië – werkten de technici bijzonder efficiënt. De microfoons werden neergezet en ingeregeld en hup, spelen maar. "Dat materiaal is beter dan 'Jazz behind the Dikes'," aldus Mantel.

Hij verhaalt dat hij ooit een kast in de catacomben van de Wereldomroep ontdekte, van toen die nog Happy Station heette, met daarin tienduizend nagelnieuwe 78-toeren platen. "De eerste die ik pakte was Meade Lux Lewis met Albert Ammons op Blue Note. Die was sinds 1945 niet meer gedraaid." Op systeemkaarten werd bijgehouden wie er welk nummer op welke datum hadden gespeeld en wie dat had opgenomen. Niet altijd was de documentatie op orde. Mantel vond een doos die 'Indias trio' was gelabeld; bij nadere inspectie bleek het om een opname uit 1957 van sitarspeler Ravi Shankar te gaan. Een andere tape was voorzien van de uitleg 'Negerband in Scheveningen'. Dat was dus John Coltrane.

Labels:

(Eddy Determeyer, 25.5.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.