Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Hoogstaande symbiose

'A Night In Tel Aviv': Eli Degibri Quartet, Omer Klein Trio & Omer Avital Suite Of The East, vrijdag 12 april 2013, Bimhuis, Amsterdam

In Nederland wordt het belang van kunst en cultuur in al zijn uitingsvormen omarmt. Muziek heeft naast museumbezoek de hoogste participatiegraad. De jazzmuziek speelt kwantitatief ogenschijnlijk een marginale rol binnen het brede muziekpalet. Daarbij is de aanstormende, nieuwe generatie Israëlische jazzartiesten niet meer dan een niche. Maar het nagenoeg volgestroomde Bimhuis doet anders vermoeden. We zullen het er maar op houden dat deze kosmopolieten, postmaterialisten en postmoderne hedonisten de voorlopers zijn van de opwaardering van cultuur in deze barre tijden.

In New York, de bakermat van de moderne jazz, heeft de kruisbestuiving tussen jazz en Joodse muziek al decennia geleden plaatsgevonden. Talrijk zijn de voorbeelden: van de Joodse klarinettist Benny Goodman, die als een van de eerste blanke bandleiders de kleurbarrière doorbrak, tot de onuitwisbare invloed van het enfant terrible John Zorn. In The Big Apple is men momenteel in de ban van een nieuwe generatie Israëlische jazzartiesten, die in tegenstelling tot Goodman en Zorn zijn geboren en getogen in het deels verscheurde Midden-Oosten. Onder de noemer 'A Night In Tel Aviv', met een knipoog naar de compositie 'A Night In Tunisia', geven drie opvallende groepen acte de présence, op basis van filmmateriaal van hun favoriete plek in deze mediterrane wereldstad.

In de openingsact staat het kwartet van saxofonist en componist Eli Degibri centraal. Hij wordt gezien als een van de grootste jazzartiesten die Israël heeft voortgebracht. In een set, die een groot scala aan emoties toont, worden videobeelden van Jaffa begeleidt. De muziek is aanvankelijk van een zwierende vrolijkheid en wordt mild op smaak gebracht met een licht oriëntaalse smaakstof. Al snel maakt deze zwierigheid plaats voor een compositie vol dreiging, meedogenloos solowerk, tempoversnellingen en onrustige tegendraadse accenten. In een contemplatieve wals wordt ontroering en een liefdevol eerbetoon aan Degibri's erfdeel gebracht, waarin flagrant de hoop op een betere toekomst doorklinkt. Het kwartet, met de zeer jonge pianist Gadi Lehavi en drummer Ofri Nehemya (respectievelijk 17 en 19 jaar oud) onder de geledingen, eindigt de set in een zacht aangedreven wiegend tempo met een muzikaal gepast patriottisme.

Omer Klein begeeft zich op het moeilijk begaanbare pad van het klassieke pianotrio, met de illusie iets substantieels te kunnen toevoegen aan dit format. Zowaar geen sinecure. Zijn muziek wordt gespeeld met een fluwelen lyriek, maar desondanks zorgt elke noot voor verrassing en opwinding. De verhalende melodieën zijn steeds aantrekkelijk en de vloeiende ritmische lijnen verraden uiteenlopende emoties. Het trio ontsluiert diepgaande kennis van de Amerikaanse pianojazz en combineert deze met ragfijne elementen uit de Israëlische volksmuziek, barok, pop- en rockmuziek. Het roept afwisselend een droogkomische, zwoele of juiste spannende sfeer op en is zonder uitzondering fris, transparant en sprankelend.

Duke Ellington heeft in 1966 zijn 'Far East Suite' tot stand gebracht. Omer Avital's 'Suite Of The East' is hier duidelijk op geïnspireerd. De sideman van het Eli Degibri Quartet van deze avond, aangevuld met pianist Omer Klein, sopraansaxofonist Eli Degibri en tenorsaxofonist Joel Frahm, gaat een stap verder dan de oosterse verkenningen van de Duke. Het brengt een natuurlijk symbiose tussen de moderne jazz en die uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika tot stand. Bezwerende, hypnotiserende melodieën, kloppende oosterse ritmische patronen en intens samen- en tegenspel delen in hun diepste wezen een vreugdevol en aanstekelijk optimisme. De uiterst opwindende frontlinie van blazers soleert gedurende de gehele set op onweerstaanbare wijze.

Degibri deelt zijn gepassioneerde, diep emotionele, hoog energieke spel met Coltrane. Ongeacht zijn straight-ahead en bij vlagen avontuurlijke stijl blijft bij Frahm zijn bluesgevoel en warme klank bij. De humor en vaardigheid om swing met vleugjes free jazz te combineren, zorgen zowel voor balans als verbinding met het spel van zijn collega. De grootste hulde is echter voor het empathische contrabasspel van componist Omer Avital. Al even robuust in zijn begeleidende rol als electrifying in zijn solistische intermezzo's ligt de melancholie naar klassieke en Arabische tinten afwisselend latent of prominent op de loer.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Louis Obbens.

Labels:

(Louis Obbens, 27.4.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.