Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Peter Brötzmann Chicago Tentet – 'Walk, Love, Sleep' (Smalltown Superjazzz, 2012)
Opname: 22 april 2011

In het jaar van saxofonist Peter Brötzmanns zeventigste verjaardag (2011) vonden er heel wat bijzondere evenementen plaats. Zo cureerde de veteraan zelf het Wels Unlimited Festival in Oostenrijk, waarvan de neerslag binnenkort te bewonderen valt in een vijfdelige cd-box, maar eerder dat jaar vond ook een tournee plaats van het Chicago Tentet, dat hij einde jaren negentig oprichtte en op gezette tijdstippen van stal haalde om de kunst van de collectieve improvisatie mee uit de doeken te doen.

Sinds de beginjaren van dat Tentet, dat oorspronkelijk een Octet was, zijn er wel wat dingen veranderd. Een paar leden kwamen en gingen alweer (Mars Williams, Hamid Drake), maar voor een band van dit formaat en in deze scene bleven er opmerkelijk veel vaste waarden rondhangen. Zo waren Michael Zerang (drums), Kent Kessler (bas), Ken Vandermark (rieten), Jeb Bishop (trombone) en Fred Lonberg-Holm (cello) erbij vanaf het eerste uur, en werden ze later vergezeld door Mats Gustafsson (rieten), Joe McPhee (altsax/pocket trompet), Johannes Bauer (trombone), Per Åke Holmlander (tuba) en elfde man Paal Nilssen-Love (drums).

Wie een beetje vertrouwd is met de scene, die gaat snel beseffen dat er een heel pak talent op het podium staat en dat de kans op een gigantische egoclash bijgevolg ook zeer reëel is. Dat valt allemaal heel erg mee, en is ongetwijfeld ook het gevolg van het afstappen van het werken met composities. In zijn laatste jaren deed het Tentet enkel nog aan collectieve improvisatie en werd er steevast voor gezorgd dat je daadwerkelijk van een groepsinspanning kon spreken. De driedaagse concertreeks in Wüppertal, de thuissstad van Brötzmann en de plaats waar deze release werd opgenomen, liet een mooie dwarsdoorsnede horen met allerhande kleinere bezettingen, maar deze release valt niet te vergelijken met '3 Nights In Oslo'.

Wat eruit gepikt werd, zijn immers drie performances van de complete band, verspreid over twee schijfjes. En het resultaat is ook ongeveer wat je ervan verwacht: een gigantisch pompende machine, die resoluut de kaart van de vrijheid trekt, op sommige momenten alle kanten uitschiet, op andere boeiende dubbelsporen volgt, in rondjes draait of gewoonweg explodeert. Met power players als Brötzmann, Vandermark en (vooral) Gustafsson heb je dan ook volk in huis dat niet terugdeinst voor een opgeblazen long meer of minder. Maar dit is een band die niet enkel individueel scoort, maar ook met cumulatieve tactieken; als ze allemaal aan hetzelfde zeil trekken, dan krijg je een exuberante, zelfs triomfantelijk kolkende massa, die met geen andere band te vergelijken valt.

Nu, zelfs als je als leek aanvoelt dat er een richting in zit, dan nog zal je nooit van die nette blazerssecties gepresenteerd krijgen die simultaan lekker een eindje wegblazen. Het Tentet maakt muziek vol spanning en frictie, vol onvolmaaktheid die opruiend is door impact, niet door precisiewerk. Het is jammer dat je het visuele aspect moet missen; het blijft immers zo intrigerend om die verschuivingen op het podium te zien, om getuige te zijn van fractievorming en van duels, net zoals je zo'n moordzuchtige Gustafsson op baritonsax niet van je netvlies krijgt. De geluidskwaliteit is echter uitstekend en met een koptelefoon op wordt je door dit spul achterover gehamerd.

Dat maakt het allemaal spijtig dat Brötzmann intussen besloten heeft om het project op te heffen. Hij kondigde het impliciet al aan in een interview in muziekmagazine The Wire einde 2012, waar hij al toegaf dat het Tentet stilaan in een comfortabele zone aan het geraken was, iets waar hij zijn hele leven omheen heeft gespeeld. Het mag dan wel zo aangevoeld hebben voor de leider, maar deze opnames uit april 2011 laten een band aan het werk horen op de piek van zijn kunnen, met een ongemeen spannend, bruisend en soms overdonderend resultaat.

Labels:

(Guy Peters, 30.1.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.