Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Concert
Een kamer vol aangename muziek
Wolfert Brederode Quartet, vrijdag 14 september 2012, Bimhuis, Amsterdam

In september speelde pianist Wolfert Brederode weer eens met zijn kwartet in het Bimhuis. "Daar zijn we blij om", zegt hij aan het begin van het concert. Dat staat bol van dromerige, ruimtelijke klanken en uitgesponnen melodieën. Je weet meteen weer waarom ECM de cd's van Brederode uitbrengt.

In het zwart gehuld en met zijn gezicht verstopt achter een wilde bos donker krulhaar spint Brederode zich in de muziek en begint met zacht slaan op de snaren: een waaiende wind en het begin van een melodie. Dan: diepe pianoklanken. De bas, klarinet en drums gaan ingetogen meedoen. Het concert is begonnen met het spel dat zo karakteristiek is voor Brederode: ingetogen, zorgvuldig gespeelde noten, ruimtelijke klanken en uitgesponnen melodielijnen. Oftewel kamerjazz, die een warme bries de ruimte in blaast.

In 'Inner Dance' zet Claudio Puntins klarinet de toon. Op een stevige klankbodem klinkt het ruisen van de zee in eb en vloed. 'Green' laat romantische, bijna klassieke klanken horen. Als de klarinet gaat meespelen, gaat het gras dansen en komen er komen lichte spikkeltjes in. Brederode slaat in 'Hybrids' een paar tonen aan op de piano, die hij laat uitklinken, terwijl hij via andere toetsen de boventonen laat horen. Opengeweven klanken, opgevuld met improvisaties van de andere heren van het kwartet. Er klinkt zowaar een kakofonietje, maar de noten hebben wel keurig met elkaar afgesproken wie eerst mag.

Na de pauze volgen meer nummers van de cd 'Post Scriptum', zoals 'Augenblick In Der Garderode Des Sommers'. Volgens Brederode staat de omschrijving bekend als de mooiste titel van ECM. Het kwartet waagt zich ook aan experimenten. In 'Sofia' zijn soundscapes te horen, vervreemdende geluiden als bubbels onder water. In een volgend nummer laat drummer Samuel Rohrer horen dat hij ook kan soleren. Er zijn ook nieuwe nummers, expressiever dan we van het kwartet gewend zijn, de blazers meer in de hogere regionen en de bas wat ruiger. Het servies is nog steeds van design, maar mag kapot. Hup, daar gaat weer een kopje.

Pas aan het einde van het concert, als de heren buigen voor het publiek, kan er een lachje af. Pfff, het is gelukt. Het toetje volgt snel. De piano en klarinet tekenen voor de aftrap, melodisch en vol fluweel. Dan schetst het kwartet bloemen op het fluweel en vogels in uitbundige kleuren. Het is de hele avond aangenaam vertoeven in deze kamer vol muziek, ook al is die vrijwel hetzelfde ingericht als vorige keren. Wie zou zich er niet door laten inspinnen?

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens.

Labels:

(Heleen van Tilburg, 23.11.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.