Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Herbie Mann - 'Four Classic Albums' (Avid Jazz, 2012)

Opname: 1956-1958

Het moet een van de eerste keren geweest zijn dat een Amerikaanse gast met een Nederlands bopcombo werkte. En met werken bedoel ik dat er gezamenlijk aan arrangementjes werd geprutst. Vooral aan intro's en eindes is aandacht besteed. Al vermoed ik dat het merendeel van de ideeën op het album 'Herbie Mann With The Wessel Ilcken Trio' door die eerste is aangedragen. De muziek is in ieder geval zorgvuldig vormgegeven. Opvallend is dat Mann zich behalve op (concert)fluit en altfluit ook op tenorsax manifesteert. Anders dan je wellicht zou vermoeden, heeft hij daar een tamelijk breed geluid op, een beetje Zoot Simsig, maar dan minder extravert. Ten opzichte van de klassieke opvatting hebben zijn fluiten een wat ruigere textuur.

De meest nummers klokken minder dan drie minuten. In 'The Lady Is A Tramp' speelt Mann, op altfluit, watervlugge duetten met Ado Broodboom, een andere gast, op gestopte trompet. Heel effectief. Met ruim zes minuten springt 'Blues For Leila' eruit, samen met 'Afro Blues' de enige original hier. Grappig dat pianist Pim Jacobs, de toekomstige stiefvader van Leila voornoemd (dochter van Ilcken en Rita Reys), hier wel soleert, terwijl papa zich bepaalt tot rustig veegwerk met de brushes. De drummer krijgt wat meer ruimte in 'Afro Blues' – dat niets met Mongo Santamaria's 'Afro-Blue' te maken heeft – maar dat nummer duurt krap twee minuten.

Vier weken eerder nam Herbie Mann, op huwelijksreis door Europa, in Stockholm het album 'Mann In The Morning' op, met een stel lokale muzikanten. Ja, Zweden. Die hadden daar na de oorlog al kennisgemaakt met Amerikaanse profeten als Don Redman, Chubby Jackson, Dizzy Gillespie, Stan Getz, J.J. Johnson en Tommy Flanagan. Ter vergelijking: impresario Paul Acket had in 1949 na rijp beraad het aanbod van zijn vriend en collega Charles Delaunay afgeslagen, ene Charlie Parker in Nederland te introduceren. Te onbekend.

Geen wonder dat die Zweedse jongens gewaagd waren aan Herbie Mann. Met zijn fraaie arrangmenten voor mini-bigband hadden die geen moeite. Daarbij had Mann veel aandacht geschonken aan de klankkleur. In dat opzicht doet het resultaat wat West Coast-achtig aan. In een paar stukken laat hij de blazers leiden door de trombone van Ake Persson (gedubbeld door zijn eigen tenor? Moeilijk te horen). Persson demonstreert herhaaldelijk zijn schijnbaar onbegrensde techniek.

Mooie kleurtjes vinden we ook op 'Sultry Serenade', een Amerikaanse productie. Hier combineert Mann trombone, basklarinet, baritonsaxofoon en gitaar. Dat pakt wonderschoon uit in het titelnummer en, met name, in 'When The Sun Comes Out'. Wow. En dan te bedenken dat Herbie Manns pionierswerk in bossanova en rockjazz toen nog moest beginnen.

Labels:

(Eddy Determeyer, 10.10.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.