|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Klankbiotoop Carte Blanche Sanne van Hek, zaterdag 2 juni 2012, Bimhuis, Amsterdam De relatief jonge trompettist Sanne van Hek is qua muzikale stijl lastig in een hokje te plaatsen. Zij speelt zeker geen jazz in de klassieke betekenis van het woord. In de opvatting van Van Hek is er geen plaats voor een vast thema waarin op basis van solo's de individuele virtuositeit wordt getoond. Zij kiest ook niet voor een muzikale vorm met de kortste weg naar commercieel succes. In haar carte blanche geeft zij vooral als origineel componist acte de présence. Hierin heeft ze gekozen voor het optreden in twee verschillende formaties. De eerste in een sober trioverband met de eigenzinnige multi-instrumentalist Shahzad Ismaily en drummer Onno Govaert. Na de pauze speelt ze in haar octet Network Of Stoppages, waarvan de vernieuwers David Kweksilber (klarinetten) en de Fransman Benoît Delbecq (piano en elektronica) deel uitmaken. In eerste aanleg lijkt het idee achter de beide formaties identiek te zijn. Het creëren van een atmosfeer of stemming in de vorm van klankpaletten vormt een belangrijke drijfveer. In een aarzelend begin ontstaan langzaam de contouren van abstracte muziek, waarin onder spaarzame trompetklanken en onverwachte uithalen in de vorm van repetitieve statements het tempo omspeeld wordt. Nadat Shahzad Ismaily zijn gitaar inwisselt voor de basgitaar en hier lichte elektronische randapparatuur aan toevoegt, wint het geheel aanzeggingskracht, door de subtiel aangebrachte muzikale nuances. De sferen die worden opgeroepen door het intens en langdurig aanhoudende basgeluid en de onorthodoxe trompetsound zijn onheilspellend. Dit wordt geaccentueerd door het aanmoedigende slagwerk van Onno Govaert en diens verwoestende uithalen, die de inleiding vormen tot een immense apotheose. Avontuurlijk is de alternatieve bossanova, waarin de muziek klinkt als het wegtikken van de tijd. In het tweede bedrijf is het totale groepsgeluid breder en diepzinniger en zijn de composities complexer. Binnen de traditionele werkruimte van het octet wordt de elektronica effectief ingezet om het muzikale spectrum te vergroten en te voorzien van verfijnde details. Spaarzaam wordt gesoleerd en de weerbarstige muziek, vol dissonanten en omzwervingen, prikkelt in hoge mate de fantasie. Zo dringen in de eerste van twee lange composities associaties op met drieste donderbuien, het verplaatsen van luchtmassa's, het ontstaan van elektrische velden en bliksemontladingen. Het laatste stuk heeft alles in zich van een muzikale weerslag van de 24 uurs cyclus van de natuurlijke en sociale omgeving waarin we verkeren. De avontuurlijke, verraderlijke en dierlijke dreiging van de nacht, het ontluiken van de dag, de eentonigheid van het dagelijks menselijk ritueel en het uitsterven van de avond zijn de indringende beelden die hierbij worden opgeroepen. Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens. Labels: concert (Louis Obbens, 28.6.12) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
