|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Jesse van Rullers gelegenheidskwartet speelt niet als zodanig donderdag 15 maart 2012, JazzCase, Dommelhof, Neerpelt Volgens trendwatcher Tom Palmaerts is creativiteit vandaag de dag trendy. "Creativiteit is in. We willen beleven, horen, zien, voelen hoe alles gemaakt wordt. Of het nu gaat om producten, muziek, dans of schilderkunst; we willen vooral zien dat diegenen die iets creëren het ernstig nemen. Het proces is belangrijk." Met deze inleidende woorden opende de programmator van JazzCase dit concert van het Jesse van Ruller Quartet. Een gelegenheidsformatie met Jesse van Ruller (gitaar), Joris Roelofs (altsax en basklarinet), Frans van der Hoeven (bas) en Dré Pallemaerts (drums). Dit concert was exemplarisch voor de geciteerde stellingen van deze trendwatcher, omdat het alle kernelementen in zich verenigde: creativiteit, de beleving van het maken, het creëren, het proces: alles is hier aan de orde. Vastgesteld kan worden dat 'de makers' het ernstig nemen, er helemaal én met passie voor gaan. Vier getalenteerde musici, met een bovenmaatse dosis creativiteit, het vermogen om het beste uit zichzelf en hun medemusici naar boven te halen, willen het publiek daarvan deelgenoot maken. Jesse van Ruller is een muzikant die een concert lang speelt op topniveau. Hij verdient veel meer internationale erkenning dan nu al het geval is. Het water loopt je uit de mond bij zijn vertolking van Joe Hendersons 'Shades Of Jade'. Naast hem saxofonist Joris Roelofs, een muzikant die nooit verveelt. Een boeiend causeur op altsax en basklarinet. Het is goed dat hij, na jaren in New York gewoond te hebben, weer in Amsterdam is neergestreken en hier vaker te horen is. Verrukkelijk is hij op basklarinet in intro en vertolking van 'Norwegian Wood' van The Beatles. Samen met Van Ruller pakken ze je bij de lurven in het bekende 'Prelude To A Kiss'. Het kwartet houdt het talrijke publiek deze avond in de ban met vakmanschap, puurheid en afwezigheid van gekoketteer en spektakel. De ritmesectie kon niet beter. Bassist Frans van der Hoeven is bekoorlijk met zijn heerlijk zangerige toon en gevarieerd en loepzuiver basspel. Dat komt mooi tot uitdrukking in zijn solo in het stuk 'Isotope', ook van Henderson. Antwerpenaar Dré Pallemaerts speelt alsof hij al jarenlang met dit gezelschap toert. Ogenschijnlijk moeiteloos geeft hij mede vorm, inhoud, ondersteuning en energie aan dit kwartet. Hij geeft ieder het spel en tegenspel dat vereist is om maximaal te renderen, onopvallend en met een vanzelfsprekendheid die respect afdwingt. Zijn klasse hoor je ten voeten uit in Wayne Shorter's 'Juju'. Hij is een echte klepper, zoals ze in België zeggen! 'Ruimte', een ballad, is een kippenvel moment in de tweede set. Hier horen we dat Van Ruller ook een uitstekende balladvertolker is. Hij zal Van der Hoeven en Pallemaerts dankbaar zijn voor het door hen gespreide bedje, waarop hij en ook Roelofs kunnen excelleren. Anderzijds kan Van der Hoeven enthousiast zijn over de wijze waarop Van Ruller vice versa inhoud geeft aan zijn compositie 'New Resolutions'. Het klopt allemaal en men vindt elkaar moeiteloos en zonder hapering of twijfel. Jesse van Rullers gelegenheidskwartet speelt niet als zodanig, maar als een team: compact en op hoog niveau. Tot slot nogmaals het woord aan de trendwatcher: "Mensen tussen 20 en 35 hebben weinig tijd en als ze uitgaan, willen ze dingen beleven. Iets dat de moeite is om uit huis te komen." Onder het publiek zaten nogal wat mensen uit deze doelgroep. Zij gaven door hun enthousiast applaus te kennen dat ze dit concert zeker als een belevenis hebben ervaren. Het was een memorabel concert en daarom was de encore, een compositie van Pallemaerts, dan ook onontkoombaar. Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven. Labels: concert (Gerda Boel, 25.3.12) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
