|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Hemelse ritmes Marilyn Mazur Group, woensdag 29 februari 2012, Paradox, Tilburg Voormalige groepsleden van Miles Davis mogen zich over het algemeen niet beklagen over een gebrek aan belangstelling, mede door de positieve impact op hun muzikale loopbaan. De jazzhistorie heeft dit meer dan eens bewezen. Of dit ook geldt voor Marilyn Mazur valt te betwijfelen. De slagwerkster figureerde een relatief korte periode (eind jaren tachtig) in de fusionband van Davis en leverde een beperkte bijdrage aan zijn indrukwekkende album 'Aura'. De meesten zullen zich niet eens afgevraagd hebben wie het enige vrouwelijke lid van de meester is, verscholen achter haar instrumentarium op het immense podium van de Haagse Statenhal in 1988. Voor diegenen die haar rol in Miles' liveband willen horen, kunnen haar vinden op de cd-boxset 'The Complete Miles Davis At Montreux'. De loopbaan van de percussionist heeft zich uiteraard voortgezet en haar verbintenis met de muziek van Jan Garbarek is onmiskenbaar. Mazur is te vinden op vele Europese labels en in 2011 zag haar derde cd het licht op het ECM-label: 'Celestial Circle'. Het gigantisch drum- en percussiearsenaal laat geen twijfel bestaan over de leidende en dominante rol van Mazur op deze avond. De suggestie dat de muziek volledig wordt dichtgetimmerd met een orkaankracht aan drumsolo's moet overigens van tafel worden geveegd. In het eerste deel legt Mazur een getuigenis af hoe vrouwelijk percussie kan klinken. Verankerd in vele, abstracte, muzikale gedaanten, van weemoedig tot tegendraads, rijgt zij zachtaardige, hemelse ritmes aaneen. Deze lyrisch vormgegeven kleurschakeringen staan volstrekt ten dienste aan de compositorische structuur. Haar bonte scala aan slaginstrumenten plaatst zij genuanceerd en subtiel tegenover de vette, vol sustain gespeelde soundscapes van bassist Klavs Hovman en het gevarieerde spel van saxofonist Frendrik Lundin. Van enige dissonantie is slechts sprake als Mazur geheel overbodig haar stem aan het geheel toevertrouwd. Na de pauze, zojuist vertrouwd geraakt met de meesterlijke subtiliteit, toont Mazur zich meer van haar extroverte kant. Het calypso-achtig thema wordt, onder aanvoering van opstuwende drums, gelardeerd met Afrikaanse ritmiek en getransformeerd tot vuige jazzrock. En het wordt nog bonter. Een Japans aandoend thema wordt omgebouwd tot een soort van grunge, waarin zelfs een zeer masculiene, bikkelharde drumsolo opgesloten zit. Het grenzeloos naïeve Oost-Aziatisch kinderliedje dat hierop volgt, is slechts een illustratie van de muzikale variatie. De uitgebreide kit van drums, trommels, bellen, gongs, cimbalen, plastic emmers en wat al niet meer volstaat niets eens. In een liefdevolle omhelzing met de centraal opgestelde Udu-drum weet Mazur de ultieme intimiteit op percussie te bereiken. De late toevoeging van Krister Jonssons milde spacy gitaarklanken accentueren deze gevoeligheid eens te meer. Een carnavaleske rondgang door de intieme zaal van Paradox vormt de ludieke finale van haar enige optreden in Nederland. Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens. Labels: concert (Louis Obbens, 11.3.12) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
