Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 

Concert
Na 18 jaar weer op een Nederlands podium
Dean Brown Group, zaterdag 3 december 2011, Paradox, Tilburg

Ruim een half jaar na zijn enerverende trio-optreden met de power-hitter Dennis Chambers doet Dean Brown met een geheel andere bezetting opnieuw het Tilburgse podium Paradox aan. Twee optredens zo kort na elkaar is geen sinecure. Het risico van tegenvallende publieke belangstelling en vooral van muzikale overlappingen ligt op de loer. Destijds riepen de funk-grooves van het Dean Brown trio ook nog eens dubbelslachtige gevoelens op. De aanstekelijke cocktail van jazzrock, funk en blues was bij vlagen langdradig. Daar kan nog aan toegevoegd worden dat er een dichtgetimmerde geluidswal ontstond door de orkaankracht aan drumsalvo's die Chambers produceerde. Hoopgevend is echter dat Brown al decennialang in de internationale jazz/fusionscene variatie teweegbrengt. Als sessiemuzikant heeft hij zijn sporen verdiend op meer dan honderd uiteenlopende albums. Voorbeelden hiervan zijn samenwerkingen met Marcus Miller, Santana, Roberta Flack en de Brecker Bros.

De meest opvallende mutatie in zijn huidige groep is de aanwezigheid van jazzdrummer pur sang Marvin 'Smitty' Smith. Voor de eerste maal in 18 jaar doet deze studio- en sessiemuzikant Nederland aan. Smith is te horen op een ontelbaar aantal releases van andere muzikanten (waaronder Sonny Rollins), variërend in stijl van bop en mainstream, tot M-Base en post-bop. De belangrijkste reden waarom de drummer maar weinig in Europa te zien is geweest, wordt door zijn jarenlange verbintenis met 'Jay Leno’s Tonight Show'. De drummer toont tijdens het optreden in Paradox van alle markten thuis te zijn. Naast zijn veelzijdigheid zorgt hij behalve zijn souplesse bovenal voor meer ruimte in het groepsgeluid.

Het gepassioneerde en energieke gehalte in het spel van Dean Brown is vanzelfsprekend nog steeds leidend. Onder aanvoering van de drummer wordt echter meer bedachtzaam, intens en lyrisch gesoleerd. Effectvol worden vurig repeterende riffs ingezet of verwordt de van blues doordrenkte dampende funk tot onstuimige rock. Variatie is het credo van de avond, waarin, vol tempowisselingen, zwaarmoedige tegendraadsheid afgewisseld wordt met vederlichte transparantie.

De compositie 'After The Rain' reflecteert hooguit aan Coltrane's versie en kent zelfs een opvallend abstract psychedelisch karakter. In 'McCoy' buigt de groep de aanvankelijke lichtvoetige swing, via een kort funk-jazz statement, om naar opzwepende jazz. Hierin vormen de pulserende ritmische patronen van Smith de basis. Zeer vermeldenswaardig is de hemelse techniek en oprechte muzikaliteit van de jonge Franse bassist Hadrien Feraud. Dit in tegenstelling tot het dissonante, kitscherige spel van Bernard Marsali op E-vibe.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert.

Labels:

(Louis Obbens, 26.12.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.