Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Volop genieten van klankdetails

Acoustic Compass, vrijdag 7 oktober 2011, De X, Q-Bus, Leiden

Acoustic Compass is een typische vertegenwoordiger van de Music World Series, waarvoor elk seizoen enkele formaties worden gecreëerd, waarin zogeheten wereldmusici met vooral jazzmusici worden gecombineerd, vaak voor het eerst. Het is altijd afwachten hoe de musici het met elkaar vinden op het podium.

Multi-intrumentalist Michalis Cholevas koos uit musici die hij, soms via via, al uit een andere context kende. Cholevas is Griek, maar zeer geverseerd in de Turkse muziek, getuige ook het t-shirt dat hij deze avond draagt. Het grootste deel van de avond speelt hij op de tarhu, een hybride instrument dat bedacht is door de Australiër Peter Biffin. Cholevas strijkt er voornamelijk op, maar het ingenieuze instrument is ook bedoeld om erop te tokkelen. Grof gezegd is het instrument - in meerdere versies verkrijgbaar - een kruising tussen een tanbur en een erhu. In een enkel stuk speelt Cholevas ook nog de ney, de Midden-Oosterse kerffluit. Als een echte multi-instrumentalist valt hij op door zijn verfijnde articulatie op beide instrumenten.

De andere leden van de band zijn ook interessante persoonlijkheden. Van bassist Tony Overwater is al bekend dat hij liefhebber is van Midden-Oosterse muziek. Rembrandt Frerichs hoor ik voor het eerst in een setting waarin West-Aziatische toonreeksen en ritmes dominant zijn. Een heel bijzondere tenorsaxofonist is de Israëliër Oded Tsur, die bij Hariprasad Chaurasia Indiase muziek studeerde en een opvallende speelwijze heeft. Zijn toon heeft meer weg van een soort bansuri (Indiase kerffluit) dan van een rietinstrument, met een rond, glad geluid zonder de typerende korreligheid van het saxriet. Zelden heb ik een saxofonist gehoord die met zulk gemak glissandi speelt. De qanun(hakkebord)–speler Bassem Alkhouri blijkt ook een geweldige vocalist te zijn. De klassiek geschoolde Syriër heeft een bijzonder fluïde geluid op zijn qanun, wat ook gezegd kan worden van de gevarieerde vibrato in zijn tenorstem. Zeer toonvast klinken zijn stem en instrument ook in het hoog.

Na deze gedetailleerde beschrijving zal misschien duidelijker zijn hoe de band als geheel klinkt. Ondanks de vrij strenge structuren van de toonreeksen is de interactie tussen de musici zeer natuurlijk en los. Zo kan in de akoestisch zeer evenwichtige zaal ruimschoots genoten worden van de klankdetails, zoals de flageoletten van de contrabas. In de improvisaties blijft het jazzelelement overeind, niet alleen in de stukken van Frerichs en Overwater. Het repertoire is zeer gevarieerd en maakt nieuwsgierig naar de muziektradities van het Midden-Oosten. Een geslaagde versmelting die een vervolg verdient.

Labels:

(Ken Vos, 23.10.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.