Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Pascal Schumacher Quartet - 'Bang My Can' (Enja, 2011)


Hoewel hij in België vooral bekend is als speelpartner van Jef Neve (die tot 2008 deel uitmaakte van zijn kwartet) is de Luxemburgse vibrafonist Pascal Schumacher lang niet aan zijn proefstuk toe. Het vijfde album van het kwartet laat dan ook een sterk gerodeerde band horen die bewijst dat moderne akoestische jazz kan verder bouwen op de traditie en toch erg hedendaags kan klinken.

Dat dit Quartet weet te imponeren is vooral omdat het - net als het klassieke Modern Jazz Quartet, dat eenzelfde bezetting had - zo veel meer is dan zomaar een brave jazzband, die slaafs wat conservatoriumtrucjes ophoest. 'Gestileerd' en 'ingetogen' zijn dan wel adjectieven die goed bij de band passen, en er zijn zeker links met kamermuziek en modern minimalisme, maar dat resulteert gelukkig niet in duffe resultaten. Integendeel, 'Bang My Can' koppelt de empathie van jazz aan de meeslependheid van de klassiek en de directe impact en aanstekelijkheid van popmuziek, en dat door zorgvuldige sfeerwerking, sterke thema's, uitgekiende dosering en variatie.

Even switchen van de korte vibrafoonsolo die de plaat opent ('Inspector') naar de veelzeggend getitelde afsluiter 'Ghosttrackmusic', iets dat zo uit een arty horrorfilm had kunnen komen, spreekt al voor zich. Schumacher, de Belgische bassist Christophe Devisscher en de Duitsers Franz von Chossy (piano) en Jens Düppe (drums) zorgen voor muziek die even hedendaags als traditiebewust is. Verrassen doet dat niet - de band vergreep zich in het verleden bijvoorbeeld ook al aan werk van popband Travis - al krijg je zelden zo'n geslaagd, organisch evenwicht te horen. 'Water Like Stone' begint met gedempte pianotonen en een bijna akelige vibrafoonmelodie, om van daaruit drums te laten intensifiëren en een elegantie op poten te zetten die even dramatisch als minimalistisch is.

Schumachers eigen composities domineren: boven de openers heb je ook nog de filmische popjazz van 'Seven Fountains' en het ijzersterke titelnummer, dat met zijn repetitieve elementen wat doet denken aan de al even hypnotiserende muziek van EST of het Portico Quartet. Hier krijgt de claim dat de band Radiohead hoog in het vaandel voert een geslaagde uitwerking. Soms gaat het er nogal impressionistisch aan toe ('Taubenturm'), terwijl het even later een pak exuberanter gebeurt, zoals in 'No Dance On Volcano Ashes', waarin vooral Von Chossy en Devisscher schitteren met respectievelijk gedoseerd gedender en hard geplukte snaren.

De frisheid van de plaat wordt ook gegarandeerd doordat alle leden van het kwartet hun compositorische duit in het zakje kunnen doen. De bassist zorgt niet enkel voor het kaalste nummer op de plaat ('A Fisherman’s Tale'), maar tevens voor het meest aanstekelijke (het dansende kleinood 'Elmarno'), terwijl Von Chossy's 'Metamorphosis' opnieuw heil gaat zoeken bij Scandinavische melancholie op een manier waarop zijn voorganger ook jazz, klassiek en pop zou verenigen. Düppe tekent dan weer voor een tweede catchy hoogtepunt met 'Headspin', dat gedreven wordt door een koppig voortbonkende rockbeat.

Kortom: deze band heeft eigenlijk alles in huis om een breed publiek aan te spreken. Na jarenlang samenwerken, vaak op internationale podia, is de interactie van bijzonder hoog niveau en vooral het samenspel van piano en vibrafoon blijft opvallen gedurende het volledige album. Bovenop die sterke wisselwerking is de band er ook in geslaagd om door en door hedendaags en dynamisch te klinken, waardoor het ook een publiek kan aantrekken dat beweert - of vreest - dat jazz te intimiderend of intellectueel is. Zeker ook de moeite om eens live mee te pikken. Wie weet wat het nog op gang brengt.

Deze recensie verscheen eerder op Goddeau.com

Meer horen?
Op de
website van Pascal Schumacher kun je van dit album luisteren naar de tracks 'Elmarno', 'Bang My Can' en '30 Little Jelly Beans'. Klik daarvoor op Listen & Buy. Op Media vind je nog een leuke videoteaser over het ontstaan van dit album.

Labels:

(Guy Peters, 25.10.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.