Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Speelplezier en levenslange ervaring bij Ceramic Dog

vrijdag 13 mei 2011, Museo Picasso Málaga

Ceramic Dog is sinds een paar jaar de vaste groep van de Amerikaanse gitarist Marc Ribot. Het gaat om een groep, en niet om een project. Dat lijkt een onbelangrijk detail, maar dat is het niet.

Door veel te spelen heeft de band zich namelijk ontwikkeld tot een live-band die bijna moeiteloos twee uur lang weet te boeien. Dat is zeker niet gebruikelijk in een tijd waarin jazzconcerten worden gegeven door ad-hoc bezettingen met weinig vlieguren. Het valt te prijzen dat deze band niet in deze val is gelopen, maar met veel speelplezier de luisteraar weet mee te nemen in een muzikale wereld, die alleen maar uit New York kan komen, gezien het aantal stijlen dat voorbijkomt.

Wat opvalt is dit Ceramic Dog live zoveel beter tot zijn recht komt dan op cd. Dat komt enerzijds omdat een cd van een uur geen recht doet aan de veelzijdigheid van de band, en anderzijds omdat de interactie tussen de drie leden een pluspunt is. Of liever gezegd, het gebrek daaraan. Ribot is een introverte gitarist, die, geconcentreerd over zijn gitaar gebogen, de rest van de wereld lijkt te vergeten wanneer hij zoekt naar de juiste noten. Maar hij is het die de overige twee muzikanten door listige ritme- en tempowisselingen heen helpt, wat geen overbodige luxe is gezien de complexe muziek die de band speelt.

Shahzad Ismaily is een verschijning op zich: opvallend door zijn blote voeten en uitzonderlijke lengte, houdt hij zichzelf voornamelijk bezig met basgitaar spelen, maar switcht even makkelijk naar drums of toetsen. Drummer Ches Smith speelt voornamelijk heel hard. Hij experimenteert met digitale voorgeprogrammeerde sounds, een curiositeit die voornamelijk in jaren tachtig werd gebruikt, maar tegenwoordig nauwelijks nog wordt gehoord.

Eenmaal op dreef is de band in staat tot muzikale wonderen. Een harde, maar perfect uitgevoerde versie van 'Surf's Up' zet de toon voor de rest van de set, die even krachtig eindigt met een stuk powerrock, dat even simpel als aanstekelijk is. Daartussenin speelt de band intrigerende filmmuziek (van blad), pesterige no-wave, Prime Time-funk, hypnotiserende krautrock, Jimmy Hendrix-achtige blues en veel meer. De levenslange muzikale ervaring van Ribot heeft met Ceramic Dog een gezicht gekregen dat nog jaren mee kan en alleen maar beter lijkt te worden met de jaren. Het wordt hoog tijd voor een nieuwe cd.

Labels:

(Eric van Rees, 1.8.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.