Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Klassieke chops en de kunst van de jazzballad

Soo Cho Trio, vrijdag 6 mei 2011, USVA Theater, Groningen

Is het nog mogelijk, nieuwe opvattingen en vormen voor het traditionele jazztrio te vinden? De Koreaanse pianiste, componiste en voormalige Young VIP Soo Cho weet daar wel een antwoord op. Ze heeft een gedegen klassieke opleiding gecombineerd met een duidelijke liefde voor de klassieke jazzballad en dat resulteert in een boeiend avontuur.

Om te beginnen kiest ze qua vorm zelden voor de gangbare 32-maten structuur, maar eerder voor een uitgebreider canvas of juist ('Waves') voor een toonreeks als basiselement. Dat is haar primaire taak hier: het aanreiken van de architectuur. Voor begrippen als 'swing' of 'groove' ben je bij haar aan het verkeerde adres. Tevergeefs wacht je op een boogie-loopje of zelfs een vleugje tching-tching-ka-tching. Daar zorgen haar kompanen voor.

En gezegd moet worden dat die zich voortreffelijk van hun taak kwijten, zoals dat heet. Zelfs wanneer drummer Kaspars Kurdeko zijn bed opzoekt, gaat de beat binnenin gewoon door. Hij is een meester in functionele dynamiek en met name in het aanbrengen van kleur, schaduw en contrast. Dat 'drummer' neem ik overigens terug; Kurdeko is een superieure percussionist. Naast Soo Cho zelf is bassist Janos Bruneel duidelijk de tweede solostem in deze groep. Voorts levert hij een aanzienlijk deel van de stuwkracht en bewaakt hij de vorm. Want net als de twee andere muzikanten heeft hij twee levensgrote oren. Dit is wel een trio, hoor, niet zomaar drie voortreffelijke muzikanten.

In haar muziek en in haar commentaar geeft de pianiste zich dapper bloot. Zo resulteerde een depressie met suïcidale trekjes van een paar jaar geleden - toen de piano nog slechts een vijandig beest was, dat daar groot en dreigend in de kamer stond te heersen - in het obsessieve werk 'Prayer'. Vanuit een unisono gehamerde G beleeft dat op een gegeven moment een soort ritmische catharsis – daarmee uitzicht en uitweg biedend?

Lieflijker was 'The Little Prince', gebaseerd op Antoine de Saint-Exupéry's surrealistische sprookje. De eerste keer dat Soo Cho het las, begreep ze er weinig van, maar herlezing legde allerlei lagen en betekenissen bloot. Ook hier weer unisono-lijnen met Bruneels bas, grote dynamische contrasten en een melancholieke frasering die recht deed aan dit charmante boekske.

(Eddy Determeyer, 17.5.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.