Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Musical
Nat King Cole blijft plat als een dubbeltje
'Unforgettable - The Nat King Cole Story', vrijdag 16 april 2011, Theater 't Kielzog, Hoogezand

Alle muzikanten die hem kenden en die ik gesproken heb waren het erover eens: Nat Cole was een toffe peer. Sterallures – nooit van gehoord. Een beetje verlegen was hij zelfs, maar in het gezelschap van vrienden kon hij de beste moppen tappen en het hardst lachen. Rubbing elbows at the Ritz with those millionaires was voor hem een marteling. Het was zijn mateloos ambitieuze tweede vrouw Maria die hem aanspoorde zijn jazztrio te dumpen en voor het grote sologeld te gaan. In de jaren vijftig, zijn succesperiode, moet hem dat hebben verscheurd. Het verergerde in elk geval zijn nicotineverslaving – die uiteindelijk tot zijn dood zou leiden.

Stof voor een dramatisch theaterstuk, niet? Maar Clarke Peters en Larrington Walker, de schrijvers van 'Unforgettable – The Nat King Cole Story' dachten daar anders over. Die hebben voor de makkelijke weg gekozen. De show is een aaneenschakeling van bekende hits en meer obscure songs, die door Monroe Kent III, de vertolker van alle rollen, aan elkaar worden gebabbeld. De hoofdpersoon blijft tweedimensionaal en het drama beperkt zich tot de commotie rond Coles aanschaf van een villa in een 'keurige' blanke wijk.

De mythe dat Nat King Cole met zijn vocale carrière begon toen een dronken droppie hem herhaaldelijk had gemaand 'Sweet Lorraine' te zingen, wordt maar weer eens van stal gehaald. In feite zong hij vanaf zijn allereerste opnamen, in 1938.

De makers hebben wijselijk geen imitatie van de grote crooner nagestreefd. Zoiets zou alleen maar potsierlijk uitpakken, of karikaturaal. Monroe Kent is ook geen jazzzanger: hij is een musicalvocalist, die de songs eerder maniertjes bijbrengt dan persoonlijkheid. Ook in fysiek opzicht lijkt Kent niet op Cole. Zijn vertolking van Sparky, Nat Coles bediende, was paradoxaal genoeg opmerkelijker dan die van Cole zelf. Brilletje, ander stemmetje, andere houding.

Deze voorstelling is nog twee keer te zien: morgen in het De La Mar Theater, Amsterdam en donderdag in Theater 't Mozaïek, Wijchen. De aanvang is in beide gevallen 20.15 uur.

(Eddy Determeyer, 18.4.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.