Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Watch his dancing shoes

Peter Beets Trio, dinsdag 22 maart 2011, Jazz on the Roof, Schunck*, Heerlen

Parelend zweet op het voorhoofd, turbo speed in de vingers, een vrolijke grimas trekkend over de gehele vleugellengte, netjes in het pak gestoken. Oscar Peterson, Chopin en de blues in de roerbakpan: Peter Beets maakt er chocola van. Ontspannen, grappend, maar vooral beklemmend goed stuwt het trio onder Beets' leiding voort. De noten vliegen je om de oren, alleen al van de maat meetikken schiet je in een kramp. Op het puntje van je stoel volg je de escapades van deze wereldpianist. Hij gooit alles erin wat hij te bieden heeft en doet dat met veel humor, overtuiging en wilskracht. Onconventioneel stampt hij de maat luidt mee met zijn glimmende lakschoenen op de hardstenen vloer.

De film 'The Pianist', de ballroom, het Poolse landleven, de ingetogen nouvelle, gecombineerd met de swing, de dubbele swing, de driedubbele swing... Ebke Zonderland, toch ook niet de eerste de beste, komt voorbij met een driedubbele schroef en nog een salto achterwaarts. De rasbegeleider in Beets komt helemaal los van de Hilversumse visschoteljazz en laat het sjoebidoebadaba-gezang ver achter zich. Op een lenteachtige zondagnamiddag heeft hij verzonnen om de diepe en genuanceerde Poolse Chopin maar eens te gaan kruisen met de cotton fields & the blues. "Why not?", dacht hij. Naar blijkt: een gouden greep in het langzaam in kommer en kwel wegkwijnende jazzlandschap. "Een soortement nieuwe insteek in B mineur zogezegd," zou Peter met twinkelende pretoogjes zeggen.

Het toegestroomde pianominnende publiek komt tijdens de cross-over in het Schunck* café geheel aan zijn trekken. Tussendoor legt hij in korte tussentekstjes uit hoe het stuk zoal in elkaar steekt, om vervolgens het publiek in verwondering achter te laten en met zijn maten te gaan surfen in de branding van de jazz. Op de achtergrond dansen de grote kleurrijke ronde figuren van Niki de Saint Phalle mee; ze zijn tijdelijk in Schunck* neergestreken om aan de mensen uit te leggen dat echte vrolijkheid alleen maar voort kan komen uit of in bevrijding; het zelfde vlak waar ook de romantische Chopin en de true-blue feeling elkaar toucheren.

Op complete waanzin of een Poolse landdag draait het bij dit trio niet uit, want ze weten wat ze doen, kennen elkaar door en door en vergeten geen moment dat ze - een voor allen, allen voor een - aan het performen zijn. Vriend en vijand zijn het eens over de energie en kwaliteit van dit concert. Een staande ovatie klinkt door een galmend Glaspaleis, het biertje na afloop smaakt hen goed. De ogenschijnlijk coole Beets komt langzaam tot bedaren. De tot op het bot getergde vleugel heeft de krachtproef doorstaan en kraakt nog minzaam na. Echte Hollandse jongens zijn het (wat heeft dat er nu mee te maken?). Sommige mensen werken keihard, veroveren lachend de wereld en oogsten alle lof, mensen zoals 'ons' rekstokwonder Ebke Zonderland en als 'onze' Edisonwinnaar Peter Beets. Kortom, geheel in de traditie van de roerbakpan gesproken: dit was een leuk en leerzaam concert van een gewone virtuoos. Bluesy, jazzy, Chopy. "Watch his dancing shoes," roept Nat King Cole...

(Jo Dautzenberg, 5.4.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.