|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Twee trio's vormen een bruisend sextet Veenendaal, Kneer & Sun + Matthieu Donarier Trio, zaterdag 18 december 2010, SJU Jazzpodium, Utrecht De twee trio's die zich op het Utrechtse jazzpodium presenteerden, zijn van een gelijk kaliber. Beiden produceren een avontuurlijke, uitgeschreven muziek met ruimte voor individuele improvisaties en de solo's van ieder afzonderlijk zijn van grote klasse. Voor de pauze speelden beide formaties afzonderlijk een korte set. Het trio van Veenendaal, Kneer & Sun opende het programma met composities van pianist Albert van Veenendaal en bassist Meinrad Kneer. Klassiek, groovy jazz, maar ook rockelementen waren vertegenwoordigd in de stukken. De diversiteit van de muziek, het hechte samenspel, de voortreffelijke solo's van Van Veenendaal en Kneer, en het muzikale en stuwende drummen van Yonga Sun leverden een kort maar boeiend concert op. In het laatste nummer van dit trio werd het podium achtereenvolgens eerst door tenor- en sopraansaxofonist Matthieu Donarier en later door gitarist Manu Codjia en drummer Joe Quitzke ingenomen. Ten opzichte van Van Veenendaal en co opereerde het trio van Donarier weliswaar in hetzelfde idioom, zij het wat vrijer. Dat betekende dat er meer ruimte beschikbaar was voor uitgebreide solo's. Vooral Donarier imponeerde door melodieus en virtuoos te improviseren. De combinatie saxofoon en gitaar - met behulp van elektronische elementen - creëerde interessante en spannende soundscapes. Na de pauze bevolkten beide groepen het podium en dat werd een feest. Zonder afstand te nemen van het geschreven materiaal, werd er meer ruimte genomen om te soleren. Vooral Albert van Veenendaal had zeer inspirerende momenten. Hij hamerde 'Cecil Tayloriaans' op de piano in afwisseling met snelle, felle, virtuoze single-note lijnen. Gitarist Codjia soleerde heftig met een rockgeluid en enkele blueslicks. Donarier, die op de tenorsax een prettig sonoor geluid had, blies fraaie eigentijdse lijnen in combinatie met razendsnelle loopjes. Dit alles werd in toom gehouden door de twee – elkaar goed aanvullende – drummers en de swingende en ronkende bas van Meinrad Kneer. De twee trio's vormden aldus een sextet dat alle afzonderlijke kwaliteiten verenigde tot een sublieme eenheid, waarin avontuurlijk geschreven hedendaagse jazz en moderne improvisatie tot een uitzonderlijke luisterervaring leidde. Klik hier voor een fotoverslag van dit dubbelconcert door Maarten Jan Rieder. (Jacques Los, 28.12.10) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
